Nicholas Rémy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
PtjackBOT (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 8:
 
== Poglądy i twórczość ==
Rémy uznawany jest za jedną ze sztandarowych postaci francuskiej demonologii. Jego praca pt. ''Demonolatria'' (właśc. ''Daemonolatreiae Libri Tres'') wydana w [[Lyon|Lyonie]] w [[1595]] roku, którą dedykował kardynałowi [[KarolCharles de Guise (1524–1574)|Karolowi de Guise]]<ref>Hugh R. Trevor-Roper, ''The European Witch-Craze of the Sixteenth and Seventeenth Centuries and Other Essays'', New York 1969, s. 153.</ref>, doczekała się wielu wznowień i wywarła wpływ na [[proces o czary|polowanie na czarownice]] w Europie, zwłaszcza w Alzacji<ref>Robert Thurston, ''Polowania na czarownice. Dzieje prześladowań czarownic w Europie i Ameryce Północnej'', Warszawa 2008, s. 139.</ref>. Kwestionował w niej poglądy [[Jan Wier|Jana Wiera]], który uważał, że o czary oskarżane są „nieszkodliwe, jedynie nierozumne i często schorowane starsze kobiety”<ref>Dominic Alexander, ''Czarownice, wróżbici, szamani. Podróż przez świat mitów i magii'', Warszawa 2008, s. 170-171.</ref>. Dowodził, że ponieważ tyle osób zostało już uznanych za czarownice, samo czarownictwo także musi być realne.
 
Rémy osobiście nadzorował wiele procesów o czary. W latach 1576–1591 miał skazać na śmierć blisko dziewięćset osób<ref>Julio Caro Baroja, ''The World of The Witches'', London 2001, s. 117.</ref>. Sam przyznawał się do spalenia na stosie od dwóch do trzech tysięcy czarownic<ref>Jean-Michel Sallmann, ''Czarownice. Oblubienice szatana'', Wrocław 1994, s. 58.</ref>.