Aszur-uballit II: Różnice pomiędzy wersjami

W 612 r. p.n.e. połączone armie [[Nabopolassar]]a, króla [[Babilonia|Babilonii]] i [[Kyaksares]]a, władcy [[Medowie|Medów]], wsparte przez Ummanmanda<ref group=uwaga>Akadyjski termin ''ummān-manda'', znaczący "wroga horda", używany był przez Asyryjczyków i Babilończyków na określenie dużych grup koczowników; Oates J. ''The Fall of Assyria...'', s. 180.; hasło ''ummān-manda'', ''The Assyrian Dictionary'', tom 20 (U/W), The Oriental Institute, Chicago 2010, s. 102.</ref>, zaatakowały [[Niniwa|Niniwę]], stolicę Asyrii<ref name=Oates180>Oates J. ''The Fall of Assyria...'', s. 180.</ref>. Po trwającym trzy miesiące oblężeniu obrona miasta została przełamana, a ono samo zdobyte i złupione<ref name=Oates180 />. Przebywający wówczas w mieście Sin-szarra-iszkun, król asyryjski, poniósł najprawdopodobniej śmierć<ref group=uwaga>Kronika babilońska, opisująca upadek Niniwy, jest niestety uszkodzona w miejscu opisującym los Sin-szarra-iszkuna, ale w późniejszej tradycji, przekazanej przez [[Diodor Sycylijski|Diodora Sycylijskiego]], przetrwała informacja o [[Sardanapal]]u, ostatnim królu asyryjskim, który zginąć miał w płomieniach swego płonącego pałacu w Niniwie; Oates J. ''The Fall of Assyria...'', s. 180</ref>. Resztki armii asyryjskiej wycofały się do [[Harran]]u, gdzie, jak podaje kronika babilońska, tron asyryjski objął nowy król - Aszur-uballit II<ref name=Glassner>Glassner J.-J., ''Mesopotamian...'', s. 223.</ref>. Niewiele wiadomo o jego pochodzeniu, ale niektórzy uczeni przypuszczają, iż mógł on być synem Sin-szarra-iszkuna, wyznaczonym przez niego na następcę tronu<ref name=Oates180 />. Przez dwa kolejne lata Aszur-uballit II wsparty oddziałami wojskowymi z [[Starożytny Egipt|Egiptu]] ,próbował zorganizować obronę, ale nie był w stanie powstrzymać pochodu Nabopolassara, który parł coraz dalej na zachód Asyrii, zdobywając kolejne asyryjskie miasta (m.in. [[Nasibina|Nasibinę]] i [[Rasappa|Rasappę]])<ref name=Glassner />. W końcu, w 610 r. p.n.e., połączone armie Nabopolassara i Ummanmanda uderzyły na Harran<ref name=Oates182>Oates J. ''The Fall of Assyria...'', s. 182.</ref>. Zgodnie z kroniką babilońską Aszur-uballit II i jego egipscy sojusznicy na widok wroga wpaść mieli w popłoch i uciec na drugi brzeg [[Eufrat]]u<ref name=Glassner />. Nabopolassar zdobył i splądrował Harran, zabierając z miasta wielkie łupy<ref name=Glassner />. W rokRok później, w 609 r. p.n.e., na pomoc Aszur-uballitowi II przybyła główna armia egipska, z której pomocą udało mu się odzyskać Harran i pokonać stacjonujący tam babiloński garnizon<ref name=Oates182 />. Późniejszy los Aszur-uballita II nie jest znany, gdyż ani kronika babilońska, ani żadne inne źródła już o nim więcej nie wspominają<ref name=Oates182 />.