Francesco Soderini: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PtjackBOT (dyskusja | edycje)
m poprawa linków/odlinkowanie
mNie podano opisu zmian
Linia 32:
|data kreacji = 31 maja 1503
|papież kreujący = [[Aleksander VI]]
|kościół tytularny = [[Kościół św. Zuzanny w Rzymie|S. Susanna]]
|data pontyfikatu =
|odznaczenia =
Linia 44:
 
== Życiorys ==
Pochodził z [[Florencja|Florencji]]. Był profesorem prawa na uniwersytecie w Pizie od 1476. 11 marca 1478 papież Sykstus IV mianował go biskupem Volterra, godność tę pełnił do 23 maja 1509. Kilkakrotnie służył jako ambasador Florencji wobec Stolicy Apostolskiej, królestwa Francji i ks. Mediolanu. Przeciwnik rodu [[Medyceusze|Medyceuszy]]. Mianowany kardynałem 31 maja 1503 przez [[Aleksander VI|Aleksandra VI]], dzięki rekomendacji króla Francji [[Ludwik XII|Ludwika XII]]. Od 12 czerwca 1503 kardynał prezbiter Santa[[Kościół Susannaśw. Zuzanny w Rzymie|S. Susannae]], od 15 września 1508 kardynał prezbiter Santi XII Apostoli, od 29 października 1511 kardynał biskup Sabiny, od 27 czerwca 1513 kardynał biskup Tivoli, od 18 lipca 1516 kardynał biskup Palestriny, od 9 grudnia 1523 kardynał biskup Porto e Santa Rufina i od 18 grudnia 1523 kardynał biskup Ostia e Valletri. Biskup Cortona od 6 marca 1504 do 23 maja 1505 i Vicenzy od 12 czerwca 1514 do 14 marca 1524, administrator diecezji Saintes od 27 lipca 1507 do 12 czerwca 1514, Narni od 21 kwietnia 1507 do 18 maja 1517 i Anagni od 1517 do 5 marca 1523. Protektor zakonów [[cystersi|cysterskiego]] i [[kameduli|kamedulskiego]]. W 1517 został oskarżony o współudział w spisku kardynałów [[Alfonso Petrucci]] i [[Bandinello Sauli]] przeciw [[Leon X|Leonowi X]], musiał zapłacić 12500 dukatów grzywny. Udał się wówczas na dobrowolne wygnanie do Fondi w królestwie Neapolu, powrócił z niego do Rzymu po śmierci Leona X w grudniu 1521. W 1523 został ponownie aresztowany na rozkaz papieża [[Hadrian VI|Adriana VI]] z powodu podejrzeń o spiskowanie przeciwko kardynałowi-wicekanclerzowi [[Klemens VII (papież)|Giulio Medici]] i zachęcanie króla Francji do inwazji na Sycylię, która była lennem papieskim. Po śmierci Adriana VI został uwolniony przez Św. Kolegium i dopuszczony do udziału w [[konklawe 1523]]. W jego wyniku jego wróg kardynał Medici został papieżem Klemensem VII, udzielił mu jednak przebaczenia. [[Dziekan Kolegium Kardynalskiego|Dziekan kolegium kardynalskiego]] od grudnia [[1523]]. Zmarł w [[Rzym]]ie.
 
== Bibliografia ==