Wersja z 03:51, 14 lut 2019 edytuj 87.207.9.162 (dyskusja) →‎Historia: a ← poprzednia edycja		Wersja z 01:00, 28 lut 2019 edytuj anuluj edycję 87.207.9.162 (dyskusja) →‎Historia: , następna edycja →
Linia 69: == Historia == Nowa jednostka napędowa dla śmigłowców Makila firmy Turbomeca, w porównaniu do poprzednika posiadała moc stałą 1330 kW (1800 KM) i 20% zmniejszenie zużycia paliwa. Decyzją konstruktorów nowy płatowiec ~~został~~był rozwijany więc pod istniejący silnik. Dwa prototypy 02 i 5 zostały przeznaczone do badań w locie i stosowaniu nowych rozwiązań. Inżynierowie Aérospatiale planowali wyposażyć Super Pumę w wirnik ogonowy typu [[fenestron]] ale ze względu na brak zauważalnych zalet tego rozwiązania ujawnionych podczas testów, postanowiono zastosować wirnik klasyczny. Zastosowano natomiast nową głowicę wirnika nośnego. Przy jej budowie zastosowano elementy elastomerowe w miejsce przegubowych. Elastyczne zawszenia wirnika odkształcały się pozwalając na prawidłową pracę silnika. Rozwiązanie uprościło budowę głowicy i obsługę techniczną wynikając z mniejszej ilości punktów smarowania. Wirnik pozostawał kompozytowy<ref>{{Cytuj \|autor r = Miłosz Rusiecki; Paweł Bodnaryk \|rozdział = Aerospatiale AS332 Super Puma \|tytuł = Lotnictwo \|data = 2014-06 \|issn = 1732-5323 \|numer = 6/2014 \|wydawca = Magnum-X \|s = 70-71}}</ref>. Z całości kadłuba zaprojektowane jako pierwsze zostało nowe podwozie, które było szersze i dzięki wahaczom wleczonym pochłaniało 25% energii lądowania. W kadłubie dodano szereg foteli i okna po bokach. Nos przebudowano na bardziej aerodynamiczny wydłużając go, co pozwoliło również zamontować w przyszłości radar. Belka ogonowa została wydłużona o 27 cm, krawędź natarcia statecznika pionowego została pogrubiona oraz dodano większych rozmiarów płetwę dolną. Wzmocnione zostały: podłoga, wręgi kadłuba, płyta sufitowa, mocowanie silników i przekładni głównej. Wymieniony został system autopilota, który w przypadku awarii oddawał sterowanie dwuosobowej załodze. Z powodu dostosowania śmigłowca do obsługi jednoosobowej część systemów uzyskała automatyzację. Pierwszy śmigłowiec nr 01 o numerach F-WZJA został oblatany 13 września 1978 roku i do końca następnego roku wylatał 330 godzin, przy przebudowach i testach. 17 lipca 1980 roku uszkodzona została podczas jednego z lotów łopata wirnika, a upadek maszyny uszkodził ją, co spowodowało jej wycofanie z użycia<ref>Miłosz Rusiecki, Paweł Bodnaryk, ''Aerospatiale AS332 Super Puma'' [w:] ''Lotnictwo'' (6/2014), Magnum-X, czerwiec 2014, s. 71-72, [[International Standard Serial Number\|ISSN]] 1732-5323</ref>.

Eurocopter Super Puma: Różnice pomiędzy wersjami