V wyprawa krzyżowa: Różnice pomiędzy wersjami

 

W [[1215]] roku krzyż przyjął przyszły cesarz [[Fryderyk II Hohenstauf]]. Do wyprawy przyłączyło się też wielu francuskich możnych, chociaż konflikt zbrojny z [[Anglia|Anglią]] spowodował pewne opóźnienie ich wyjazdu. Pod koniec lata [[1217]] roku w [[Akka|Akce]] zaczęły się gromadzić pierwsze oddziały krzyżowców. W listopadzie znaczące siły krzyżowców pod wodzą króla [[Węgry|Węgier]] [[Andrzej II węgierski|Andrzeja II]], księcia [[Księstwo Antiochii|Antiochii]] [[Boemund IV|Boemunda IV Jednookiego]] oraz króla [[Królestwo Cypru|Cypru]] [[Hugo I Cypryjski]]ego podjęły działania na terenie [[Księstwo Oultrejordain|Zajordanii]]. Muzułmanie wycofali się do [[Damaszek|Damaszku]]. W tej sytuacji krzyżowcy zdecydowali się również na odwrót, nie przystępując zimą do oblężenia miasta.

 

 

W maju 2019 roku silna flota krzyżowców, pozostawiając w [[Bliski Wschód|Ziemi Świętej]] kontyngent niemiecki, wypłynęła z [[Akka|Akki]] w kierunku [[Damietta|Damietty]]. Dowodzone przez króla [[Królestwo Jerozolimskie|jerozolimskiego]] [[Jan z Brienne|Jana z Brienne]] wojska krzyżowców zdobyły położoną w pobliżu Damietty twierdzę i przystąpiły do oblężenia miasta. W imieniu papieża dowództwo nad wyprawą sprawował jego legat, kardynał [[Pelagio Galvani]].

Wśród oblegających Damiettę krzyżowców zaczęły się wkrótce szerzyć choroby. Muzułmanie gotowi byli na podjęcie z krzyżowcami rokowań pokojowych. W zamian za wycofanie się z [[Egipt]]u zaproponowali im zwrot [[Jerozolima|Jerozolimy]] i relikwii Krzyża Świętego. Pelagio Galvani odrzucił jednak tę propozycję. Prawdopodobnie papież i kupcy włoscy przekonali go, iż prawdziwym celem wyprawy jest podbój [[Egipt]]u.

 

 

W lipcu [[1220]] roku wojska krzyżowe zaczęły posuwać się w górę [[Nil]]u. Opieszałość krzyżowców pozwoliła jednak [[Al-Kamil]]owi na przygotowanie się do obrony. Wojska egipskie okrążyły armię krzyżowców, a jednocześnie flota sułtana odcięła ich od Damietty. [[Pelagio Galvani|Kardynałowi Galvaniemu]] udało się wyrwać z oblężenia, jednak większość armii zmuszona została do kapitulacji. W następnym roku krzyżowcy opuścili Damiettę i powrócili do Akki. Sny o łatwym podboju Egiptu się rozwiały.