Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

Zwyciężył w nim [[Marek Leykam]], projektując [[modernizm (architektura)|modernistyczną]] świątynię w połowie dłuższego boku działki, na osi północ-południe (a więc prostopadle do obecnego kościoła). Miał formę leżącego [[prostopadłościan]]u z niewielkim podwyższeniem od północy. Miała to być monolityczna, [[żelbet]]owa struktura wzorowana na kościele Bożego Ciała w [[Akwizgran]]ie zaprojektowanym w latach 1928–1930 przez [[Rudolf Schwarz (architekt)|Rudolfa Schwarza]], ucznia [[Hans Poelzig|Hansa Poelziga]] lub na kościele ewangelicko-reformowanym w [[Zurych]]u-[[Altstetten]] (proj. [[Werner Moser]]). W połowie lat 40. XX wieku była to niezwykle nowatorska propozycja w polskiej sztuce sakralnej, mimo że (zgodnie z oczekiwaniami władz) bardzo powściągliwa. Środowisko architektoniczne oceniło wizję bardzo wysoko, ale nie znalazła ona uznania u dominikanów (duchowieństwo uznało projekt za [[sacrum|niesakralny]])<ref name=Kusztelski/>.

 

[[Plik:Terebowla kosciol IMG 1767 61-250-0039.jpg|thumb|240px|[[Kościół św. Piotra i Pawła w Trembowli]] - świątynia bliźniacza]]

Również te rozwiązania nie zadowoliły poznańskich dominikanów. Odpowiedzią na to był kolejny projekt Pospieszalskiego - kościół powiązany z tzw. domem społecznym, ułożony na działce podobnie jak w propozycji Leykama, z wieżą nad [[prezbiterium]]. Miał to być [[horyzontalizm|horyzontalny]] kompleks z dwukondygnacyjną halą widowiskową nawiązujący do modernizmu lat 30. XX wieku. Także ten projekt nie doczekał się, z niewiadomych przyczyn, realizacji<ref name=Kusztelski/>.