Katarzyna Aragońska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m better image
→‎Wygnanie: repeated image
Linia 121:
 
Po powrocie ze spotkania z królem Francji Franciszkiem I w [[Calais]], Henryk poślubił Annę w prywatnej ceremonii. 23 maja 1533 Cranmer, przewodniczący specjalnego sądu zebranego w kościele klasztornym w [[Dunstable]], orzekł, iż małżeństwo z Katarzyną było nieważne, a pięć dni później uznał ważność małżeństwa z Anną. Katarzyna do końca życia uważała się za żonę Henryka i nie uznała żadnego innego tytułu niż królowa Anglii i tak tytułowała ją służba. Resztę życia spędziła w areszcie domowym, oficjalnie nosząc tytuł księżny-wdowy [[Walia|Walii]]. Najpierw została wysłana do zamku More, a później przeniesiona do zamku [[Kimbolton (Cambridgeshire)|Kimbolton]]. Tam miała do własnej dyspozycji tylko jeden pokój (który opuszczała wyłącznie udając się na mszę świętą). Nosiła szaty franciszkanów, była tercjarką franciszkańską i często pościła. Chociaż była świadoma słabości instytucji Kościoła i papiestwa, nigdy nie przestała być katoliczką, była żarliwie religijna. Nie wolno jej było korespondować, rzadko pozwalano przyjmować gości. Nie mogła spotykać się z córką. Marię spotkał podobny los. Henryk oferował zniesienie niedogodności w zamian za uznanie Anny królową, ale obie odmówiły.
 
[[Plik:Catherine aragon.jpg|thumb|200px|Katarzyna Aragońska (1525)]]
 
Katarzyna umarła 7 stycznia 1536. Następnego dnia wiadomość o jej śmierci dotarła do króla. W dzień jej pogrzebu Anna Boleyn weszła do komnaty, w której był Henryk, i na jego kolanach zobaczyła jego kolejną miłość – Jane Seymour. Pod wpływem szoku poroniła syna. Katarzyna została pochowana w katedrze w Peterborough z ceremonią przynależną księżnej-wdowie. Henryk nie uczestniczył w pogrzebie, bo ówczesny obyczaj zakazywał obecności króla na pogrzebach. Nie pozwolił Marii przyjechać na pogrzeb matki.
Linia 131 ⟶ 129:
 
W 1553 roku pierwszy parlament za rządów córki Katarzyny [[Maria I Tudor|Marii I Tudor]] uznał jej małżeństwo za ważne i byłe. Po śmierci Marii nikt, w tym jej przyrodnia siostra [[Elżbieta I Tudor]], nie dokonała rewizji tego postanowienia, wobec czego Katarzyna była w świetle prawa królową Anglii.
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}