Lubiana (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam szablon cytowania
m →‎Historia: int., szablon, drobne merytoryczne
Linia 32:
 
== Historia ==
{{dopracować|sekcja|or|forma|język}}
Pierwsze udokumentowane ślady osadnictwa na terenie wsi pochodzą z okresu [[neolit]]u, narzędzi kamiennych, wierconych. Na terenie wsi zachował się obszar cmentarzyska kamieni palonych. Przez okres neolitu, brązu, żelaza, aż do XVII wieku n.e. wieś Lubiana zmieniała swe położenie zgodnie z biegiem rzeki Małej Iny. Grodzisko okresu brązu i żelaza było posterunkiem na granicy ziem Pyrzyczan. Z VI w. n.e pochodzi znalezisko archeologiczne biżuterii i wyrobów kościanych Słowian zachodnich, jak też pochówek grzebalny kobiety nazwanej przez archeologów niemieckich „grobem Wenedyjskiej Księżniczki”.
 
* [[845]] rok - [[Geograf Bawarski]] wymienia plemię [[Pyrzyczanie|Pyrzyczan]], podając liczbę 70 zamieszkanych osad, i miejscowości
* około [[966]] roku – Lubiana z ziemią Pyrzycką wchodzi w skład państwa [[Mieszko I|Mieszka I]]
* [[1124]] rok – [[chrześcijaństwo|chrystianizacja]] [[Pomorze Zachodnie|Pomorza Zachodniego]] – Pyrzyczan , początek [[Ostsiedlung|osadnictwa niemieckiego]]
* [[1181]] rok – przejście Pomorza Zachodniego pod zwierzchnictwo [[Święte Cesarstwo Rzymskie|Świętego Cesarstwa Rzymskiego]]
* [[1275]] rok – pierwsza pisana wzmianka o rodzie von Kothen właścicielach Lubiany
* [[1352]] rok – wzmianka o Lubianie- (Libene) jako własności rodu von Koethen.
 
Na przełomie wieku XVII i XVIII wybudowano w Lubianie kościół, wcześniejszy spłonął w czasie [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]]. Majątek Lubiany był w posiadaniu rodziny von Koethen do [[1819]] roku. Najemca Robel, sprzedał majątek w 1840 Baronowi Wilhelmiemu Jerzemu von Warburg. Ten zainwestował w wieś i jako dobrze prosperującą sprzedał swemu zarządcy Karolowi Wobbe w [[1856]] roku. Karol Wobe był doskonałym zarządcą, przebudował Lubianę, za jego czasów powstało większość budynków gospodarczych, młyn i gorzelnia. W roku 1895 sprzedał majątek rodzinie von Schroeder, która sprawnie zarządzała majątkiem do 1945 roku. Za czasów Ernesta von Schroedera Lubiana rozwijała się zwiększając swoją wartość oraz znacząco liczbę mieszkańców. Lubiana jako jedna z pierwszych wsi na pomorzu posiadała własną elektrownię bo już w 1896 roku. W latach trzydziestych rodzina von Schroeder wyremontowała gruntownie Kościół w Lubianie.
Najemca Robel, sprzedał majątek w 1840 Baronowi Wilhelmiemu Jerzemu von Warburg. Ten zainwestował w wieś i jako dobrze prosperującą sprzedał swemu zarządcy Karolowi Wobbe w [[1856]] roku. Karol Wobe był doskonałym zarządcą, przebudował Lubianę, za jego czasów powstało większość budynków gospodarczych, młyn i gorzelnia. W roku 1895 sprzedał majątek rodzinie von Schroeder, która sprawnie zarządzała majątkiem do 1945 roku. Za czasów Ernesta von Schroedera Lubiana rozwijała się zwiększając swoją wartość oraz znacząco liczbę mieszkańców.
Lubiana jako jedna z pierwszych wsi na pomorzu posiadała własną elektrownię bo już w 1896 roku. W latach trzydziestych rodzina von Schroeder wyremontowała gruntownie Kościół w Lubianie.
 
* W [[1898]] wybudowano w Lubianie linie kolejową do [[Choszczno|Choszczna]], a następnie bocznice i stację węzłową oraz w 1902 linie małej kolei do [[Strzelce Krajeńskie|Strzelec Krajeńskich]].
Linia 54 ⟶ 52:
* W latach sześćdziesiątych przeniesiono siedzibę zarządu POHZ z [[Płotno|Płotna]] do Lubiany, otwarto [[Bażantarnia|bażantarnię]].
 
W latach siedemdziesiątych z inicjatywy Stanisława Szczepanika, dyrektora POHZ Lubiana skanalizowano wieś, powstało przedszkole, później rozpoczęto budowę zespołu szkół w Lubianie, której budowę ukończyła w 2001 roku gmina. Dyrektor S. Szczepanik był inicjatorem wielu rozwojowych inwestycji tak ekonomicznych, jak i socjalnych. Dzięki jego pracy powstało w Lubianie kilkadziesiąt mieszkań dla pracowników, domy jednorodzinne, osiedla. Powstał Zakład Usług Technicznych, ubojnia, stolarnia, tartak, pralnia, świetlica wiejska, remiza strażacka, oczyszczalnia ścieków i betoniarnia, jednak najważniejszym osiągnięciem było powstanie już w latach pięćdziesiątych Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej
Dyrektor S. Szczepanik był inicjatorem wielu rozwojowych inwestycji tak ekonomicznych, jak i socjalnych. Dzięki jego pracy powstało w Lubianie kilkadziesiąt mieszkań dla pracowników, domy jednorodzinne, osiedla. Powstał Zakład Usług Technicznych, Ubojnia, Stolarnia, Tartak, Pralnia, Świetlica Wiejska, Remiza Strażacka, Oczyszczalnia Ścieków, Betoniarnia, jednak najważniejszym osiągnięciem było powstanie już w latach pięćdziesiątych Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej
 
Na początku lat dziewięćdziesiątych Dyrektor Stanisław Szczepanik odszedł na emeryturę. Następcą został Stanisław Dycha, który kierował przedsiębiorstwem w okresie transformacji lat dziewięćdziesiątych. Upadły jednak w samej Lubianie POHZ Zakład Usług Technicznych, stolarnia, tartak, betoniarnia, ubojnia, masarnia, świetlica wiejska, remiza strażacka, oraz przedszkole. Lasy należące do POHZ zostały przekazane Nadleśnictwu. Przekazano również gminie rozpoczętą budowę szkoły w Lubianie. POHZ Lubiana przekształcono w 1994 roku w OHZ Lubiana sp. z o.o., której właścicielem jest Skarb Państwa. Spółka zajmuje się obecnie produkcją rośliną i hodowlą bydła mlecznego.
Na początku lat dziewięćdziesiątych Dyrektor Stanisław Szczepanik odszedł na emeryturę.
Następcą został Stanisław Dycha, który kierował przedsiębiorstwem w okresie transformacji lat dziewięćdziesiątych. Upadły jednak w samej Lubianie POHZ Zakład Usług Technicznych, stolarnia, tartak, betoniarnia, ubojnia, masarnia, świetlica wiejska, remiza strażacka, przedszkole. Lasy należące do POHZ zostały przekazane Nadleśnictwu. Przekazano również gminie rozpoczętą budowę szkoły w Lubianie. POHZ Lubiana przekształcono w 1994 roku w OHZ Lubiana sp. z o.o., której właścicielem jest Skarb Państwa. Spółka zajmuje się obecnie produkcją rośliną i hodowlą bydła mlecznego.
 
== Zabytki ==