Ballad in Plain D: Różnice pomiędzy wersjami

|wydany = [[8 sierpnia]] [[1964]]

|nagrywany = [[9 czerwca]] [[1964]]

|gatunek = [[Muzyka folkowa|folk]]

"Ballad in Plain D"D” jest kolejnym utworem albumu powstałym w wyniku rozejścia się Dylana i Suze Rotolo. Były wśród nich piosenki, które traktowały tę sprawę elegancko ("„[[To Ramona]]"”), jak i bardziej gwałtownie ("„[[I Don'tDon’t Believe You (She Acts Like We Never Have Met)]]"”. Gwałtownością i całkowitym brakiem elegancji wyróżniła się z nich wszystkich "Ballad„Ballad in Plain D"D”.

Jest to jeden z najbardziej otwarcie autobiograficznych utworów Dylana, w dodatku całkowicie enigmatycznie zatytułowany. Pozornie jest to tytuł nic nie mówiący i całkowicie neutralny, określający rodzaj utworu i jego tonację, jednak po wysłuchaniu piosenki sprawa staje się tajemnicza, bowiem ballada ta jest wykonana w tonacji C! Czyli literka D musiała mieć w zamyśle Dylana jakieś szczególne znaczenie. Trager sugeruje D jak "death"„death” ( pol. śmierć), co miałoby oddawać nastrój artysty w trakcie powstawania [[ballada (muzyka)|ballady]]. Inną jego sugestią jest słowo "dull"„dull” (pol. tępy, głupi)<ref>Oliver Trager. Keys to the Rain. Str. 23</ref>.

Utwór ten powstał w połowie marca 1964 r. Wiadomo że Dylan tuż przed tym twórczym aktem, pokłócił się z Suze Rotolo w mieszkaniu jej siostry Carli (na [[Lower East Side]]). Według Suze (w "Dylan„Dylan: A Biography"Biography” Boba Spitza z 1989 r.) Carla i Bob pobili się na podłodze mieszkania. W świetle tego określenie "pasożytniczna„pasożytniczna siostra"siostra” użyte przez Dylana w balladzie – nie dziwi. Wydarzenie to ostatecznie zakończyło związek Boba i Suze. Dopiero po kilku latach doszło między nimi do odnowienia przyjaźni i Suze stopniowo zrozumiała przyczyny napisania tekstu tej ballady.

Źródeł utworu Dylana można się dopatrywać w dwóch folkowych balladach brytyjskich: "Once„Once I Had a Sweetheart"Sweetheart” (znanej także pod tytułem "The„The False Bride"Bride”) oraz "The„The Two Sisters"Sisters” (znanej także jako "Oh„Oh, the Dreadful Wind and Rain"Rain”). Głównym wzorem była ta ostatnia ballada, zapisana przez [[Francis James Child|Childe'aChilde’a]] pod numerem 10. Są w tym utworze namiętność, gwałtowność, zazdrość, morderstwo i sprawy nadprzyrodzone. Utwór ten był znany Dylanowi; w maju 1960 r. nagrał go na taśmie w domu Karen Wallace w Saint Paul w stanie [[Minnesota]].

Innym utworem, który powstał także pod wpływem "The„The Two Sisters"Sisters”, jest nieopublikowana na żadnym z Dylanowskich regularnych studyjnych albumów piękna piosenka "„[[Percy's Song]]"”.