Urodził się 4 października 1579 roku w Ferrarze, jako syn Cornelia Bentivoglio i Isabelli Bendedei<ref name="FIU">{{Cytuj stronę | url = http://webdept.fiu.edu/~mirandas/bios1621.htm#Bentivoglio | tytuł = Guido Bentivoglio | opublikowany = The Cardinals of the Holy Roman Church | język = en | data dostępu = 2019-03-19}}</ref>. Studiował na [[Uniwersytet Padewski|Uniwersytecie Padewskim]], gdzie uzyskał [[doktor objogaobojga praw|doktorat utroque iure]]{{r|FIU}}. W 1598 roku musiał powrócić do Ferrary, gdzie po śmierci [[Alfons II d’Este|Alfonsa II d’Este]] nie było sukcesora, który mógłby objąć rządy{{r|FIU}}. Księstwo zostało zagarnięte przez [[Klemens VIII|Klemensa VIII]], wbrew woli kuzyna zmarłego [[Cezar d’Este|Cezara d’Este]]{{r|FIU}}. Dzięki protekcji [[Pietro Aldobrandini|Pietra Aldobrandiniego]] został szambelanem papieskim, referendarzem [[Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej|Trybunału Obojga Sygnatur]] i klerykiem [[Kamera Apostolska|Kamery Apostolskiej]]{{r|FIU}}. 14 maja 1607 roku został wybrany [[biskup tytularny|tytularnym arcybiskupem]] Rodos, a trzynaście dni później przyjął [[sakra|sakrę]]<ref name="hierarchy">{{Cytuj stronę | url = http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bbenda.html | tytuł = Guido Bentivoglio | opublikowany = catholic-hierarchy.org | język = en | data dostępu = 2019-03-19}}</ref>. Jednocześnie został mianowany [[nuncjusz apostolski|nuncjuszem]] we [[Flandria (region)|Flandrii]]{{r|hierarchy}}. Gdy przybył do [[Bruksela|Brukseli]], promował świeżo zawarty pokój pomiędzy [[katolicyzm|katolikami]] a [[protestantyzm|protestantami]], choć starał się zachować przywileje katolików, którzy byli poddanymi [[Hiszpania|Hiszpanii]]{{r|FIU}}. W 1615 roku zrezygnował z nuncjatury, a rok później został powołany na stanowisko nuncjusza we [[Królestwo Francji (987–1791)|Francji]]{{r|hierarchy}}. Zmuszony był wówczas interweniować w sprawach państwowych, podczas regencji [[Maria Medycejska|Marii Medycejskiej] i usiłował wypracować porozumienie pomiędzy Francją a Hiszpanią{{r|FIU}}. Ponadto otwarcie zachęcał do polemiki przeciwko propagandzie [[hugenoci|hugenotów]] i galijczyków{{r|FIU}}. W 1620 roku [[Ludwik XIII]] odnowił obietnicę połączenia korony francuskiej z [[Béarn]] i [[Królestwo Nawarry|Nawarrą]]{{r|FIU}}. 11 stycznia 1621 roku Bentivoglio został kreowany [[Stopnie kardynalskie#Kardynałowie prezbiterzy|kardynałem prezbiterem]] i otrzymał kościół tytularny San Giovanni a Porta Latina{{r|hierarchy}}. Wkrótce potem zrezygnował z nuncjatury{{r|hierarchy}}. W 1622 roku został wybrany [[biskup]]em [[Riez (Francja)|Riez]], jednakże już po trzech latach zrezygnował z zarządzania diecezją{{r|hierarchy}}. W latach 1631–1632 pełnił funkcję [[Kamerling Świętego Kolegium Kardynałów|kamerlinga Kolegium Kardynałów]], a w 1633 roku podpisał wyrok potępiający [[Galileusz]]a{{r|FIU}}. 1 lipca 1641 roku został podniesiony do rangi [[Stopnie kardyalskiekardynalskie#Kardynałowie biskupi|kardynała biskupa]] i otrzymał diecezją suburbikarną [[Diecezja Palestrina|Palestrina]]{{r|hierarchy}}. Zmarł 7 września 1644 roku w Rzymie{{r|FIU}}.
