Vuk Drašković: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[Međa]]

Absolwent szkoły średniej w [[Gacko (Bośnia i Hercegowina)|Gacku]]. W 1968 ukończył studia na [[Wydział Prawa Uniwersytetu w Belgradzie|Wydziale Prawa]] [[Uniwersytet w Belgradzie|Uniwersytetu w Belgradzie]]. W latach 1969–1980 pracował w jugosłowiańskiej agencji prasowej Tanjug, był m.in. korespondentem w krajach afrykańskich. W latach 80. zajął się pisaniem, jest autorem powieści ''Sudija'', ''Nož'', ''Molitva'', ''Molitva 2'', ''Ruski konzul'', ''Noć đenerala'' i ''Doktor Aron''<ref name="bio"/>.

W 1990 Vuk Drašković założył i stanął na czele Serbskiego Ruchu Odnowy, w latach 90. głównego ugrupowania opozycyjnego wobec [[Slobodan Milošević|Slobodana Miloševicia]]. Angażował się w organizację antyrządowych wieców i protestów, dwukrotnie z przyczyn politycznych był tymczasowo aresztowany z powodów politycznych, w 1993 został w trakcie pobytu w więzieniu pobity. Reprezentował SPO w [[Zgromadzenie Narodowe Republiki Serbii|Zgromadzeniu Narodowym]] – zdecydował się na wzięcie udziału także w wyborach parlamentarnych w 1997, które zbojkotowali inni przedstawiciele opozycji. W styczniu 1999 przyjął propozycję Slobodana Miloševicia wejścia do rządu federalnego Jugosławii, obejmując w nim urząd wicepremiera. Odwołany został w kwietniu tegoż roku w trakcie trwania operacji [[Operacjaoperacja Allied Force|Allied Force]]. W październiku 1999 i w sierpniu 2000 dwukrotnie organizowano zamachy na jego życie – w trakcie pierwszego zginęło czterech działaczy SPO, w trakcie drugiego sam został ranny<ref name="bio">{{Cytuj stronę|url=https://archive.is/4Nbo9|tytuł=Vuk Drašković|opublikowany=istinomer.rs|data dostępu=2014-02-05|język=sr}}</ref><ref name="spo">{{Cytuj stronę|url=https://archive.is/ZAvzT|tytuł=Srpski pokret obnove|opublikowany=b92.net|data dostępu=2014-02-05|język=sr}}</ref>. W 2000 jego ugrupowanie znalazło się poza parlamentem. Vuk Drašković bez powodzenia ubiegał się o prezydenturę Serbii w 1997 i w 2002.