Berengar II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Swetoniusz (dyskusja | edycje) szablon |
Bamberg |
||
Linia 7:
Berengar spróbował wtedy zalegalizować swoją władzę w Lombardii poprzez zmuszenie wdowy po Lotarze, [[Adelajda Burgundzka|Adelajdy]] do poślubienia jego syna [[Adalbert z Ivrei|Adalberta]]. Jednak Adelajda poprosiła o protekcję [[Otton I Wielki|Ottona I]]. Berengar zauważył w tym szansę i ogłosił się królem, a swego syna następcą. W [[951]] r. doszło do inwazji Ottona I na Lombardię, wskutek próśb Adelajdy. Otton przyjął hołd od możnych Italii i przyjął tytuł króla Lombardii. W 952 r. zmusił Berengara do złożenia mu hołdu a sam poślubił Adelajdę.
Berengar i jego syn Adalbert pozostawali królami, ale jako wasale Ottona I. Po [[960]] r. zaatakowali [[papież]]a [[Papież Jan XII|Jana XII]]. Papież odwołał się do Ottona i ten wkroczył do Rzymu, a następnie został koronowany na cesarza w [[962]] r. Następujące potem negocjacje papieża z Berengarem spowodowały, że Otton usunął ze stanowiska papieża oraz schwytał i uwięził Berengara w Niemczech (w [[Bamberg]]u) w [[963]] r.
Małżonką Berengara była Willa, córka [[Boso (margrabia Toskanii)|Boso]], hrabiego [[Arles]] i [[Awinion]]u oraz margrabiego [[Toskania|Toskanii]]. Znęcała się nad Adelajdą, gdy Berengar uwięził ją w [[951]] r. na kilka miesięcy. Po obaleniu Berengara przez Ottona została uwięziona w żeńskim klasztorze w Niemczech.
| |||