{{nihongo|'''Mōri'''|毛利}} – ród [[daimyō]] w zachodniej [[Japonia|Japonii]].
Założycielem rodu był Suemitsu Mōri. W [[1336]] roku jego wnuk, Tokichika Mōri, został mianowany wojskowym komisarzem majątków ziemskich (jitō) w prowincji Aki (obecnie część [[Prefektura Hiroszima|prefektury Hiroszima]]). Od tej pory [[Zamek Hiroshima|zamek w Hiroszimie]] był główną siedzibą rodu, który okres swojej świetności rozpoczął wraz z dojściem do władzy [[Motonari Mōri]] ([[1497]]–[[1571]]1497–1571). Rozszerzył on granice swojej domeny, grabiąc sąsiadów, aby pod koniec XVI wieku jego wnuk, [[Terumoto Mōri]] ([[1553]]–[[1625]]1553–1625) mógł kontrolować już dziesięć prowincji zachodniego [[Honsiu]], przynoszących roczny dochód o przybliżonej wartości 1 miliona [[koku]] [[ryż]]u (1 koku = 180,391 litra teoretycznie powinno zapewnić wyżywienie jednej dorosłej osobie w ciągu roku).
Jako jeden z najpotężniejszych [[daimyō]] [[Terumoto Mōri]] zasiadał, m.in. wraz z [[Ieyasu Tokugawa|Ieyasu Tokugawą]], w pięcioosobowej radzie regencyjnej utworzonej przez [[Hideyoshi Toyotomi|Hideyoshiego Toyotomi]]. Po śmierci Toyotomiego w [[1598]] roku nastąpił nieunikniony rozłam wśród członków rady, a Mōri znalazł się w obozie przeciwników Tokugawy. Po zwycięstwie Tokugawy w [[Bitwa pod Sekigaharą|bitwie pod Sekigaharą]] w [[1600]] roku i przejęciu przez niego oficjalniewładzy w kraju w [[1603]] roku jako [[siogun]]a władzy w kraju, posiadłości Terumoto Mōri, którego zaliczono do [[tozama daimyō]], zostały zredukowane o 3/4 do dwóch najbardziej wysuniętych na zachód prowincji – Suō i Nagato, zwanych [[han Chōshū|Chōshū]].
Ostatni daimyō hanu Chōshū, Takachika Mōri ([[1819]]–[[1871]]1819–1871) i Motonori Mōri ([[1839]]–[[1896]]1839–1896) zapisali się na kartach historii jako zwolennicy przywrócenia władzy cesarskiej i [[Hanseki hōkan|zwrotu rejestrów hanowych cesarzowi]] w [[1869]]. W dowód uznania za zasługi dla umocnienia władzy centralnej Motonori Mōri otrzymał tytuł książęcy w [[1884]] i został członkiem Izby Arystokracji.
