Warcisław V: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
JCRZ (dyskusja | edycje)
m ilustracja, WP:SK
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 41:
|wikicytaty =
}}
'''Warcisław V (Ojcze Nasz)''' (ur. ok. lub zap. 1 listopada [[1326]] w [[Greifswald]]zie, zm. między 18 października a 31 grudnia [[1390]] w [[Stralsund]]zie<ref name=Rymar315-316>E. Rymar, ''Rodowód książąt pomorskich'', ss. 315-316.</ref>) – pogrobowy syn [[Warcisław IV|Warcisława IV]] i Elżbiety; w latach [[1326]]-[[1365]] [[książęta pomorscy|książę wołogosko-rugijski]] (wraz z braćmi [[Bogusław V|Bogusławem V]] i [[Barnim IV Dobry|Barnimem IV]]) oraz [[1365]]-[[1368]] (wespół z Bogusławem V), w latach 1368-1390 [[księstwo szczecineckie|książę szczecinecki]].
 
== Życie i panowanie ==
Linia 48:
11 lipca [[1343]], wespół z braćmi [[Bogusław V|Bogusławem V]] oraz [[Barnim IV Dobry|Barnimem IV]] uczestniczył w zawarciu sojuszu/paktu z [[Władcy Polski|królem polskim]] [[Kazimierz III Wielki|Kazimierzem Wielkim]]. Książęta pomorscy zobowiązali się do dostarczenia posiłków w sile 400. zbrojnych na wypadek otwartego konfliktu z [[Zakon krzyżacki|Zakonem krzyżackim]] oraz zakazu przemieszczania się rycerzy z Europy Zachodniej przez ziemie pomorskie do zakonnych<ref name=Gryfici>K. Kozłowski, J. Podralski, ''Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego'', s. 67.</ref>.
 
Na skutek zatargu o ziemie pomorskie, po śmierci Barnima IV w [[1365]] – Warcisław V przy pomocy [[Książęta Meklemburgii|książąt meklemburskich]] zabiegał o wydzielenie na jego rzecz osobnego księstwa/dzielnicy<ref name=Gryfici/>. W wyniku podziału ziem z 25 maja [[1368]] oraz 8 czerwca [[1372]] (ostateczna ugoda), władał do śmierci niewielkim, niezależnym Księstwem[[Księstwo Szczecineckimszczecineckie|księstwem szczecineckim]], jednocześnie tytułowano go „panem na Sundzie”, od związków ze Strzałowem (dziś Stralsund)<ref name=Rymar315/>.
 
Mimo otrzymania wydzielonego księstwa i szóstej części z jego dochodów, nie zajmował się skutecznie sprawowaniem władzy. Oddawał się uciechom, zabawie, podróżom, myślistwu i hodowli dzikich zwierząt<ref name=Szym395>J. W. Szymański, ''Książęcy ród Gryfitów'', s. 395.</ref>.