Zielkowo: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zielkowo''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]].

Zielkowo powstało w [[XIV wiek]]u, zostało założone, podobnie jak większość miejscowości w okolicy, na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Obszar tej wsi wynosił [[Włóka (miara powierzchni)|30 włók]], z czego 3 włóki były we władaniu sołtysa. Wiadomo, że w [[XVI wiek]]u istniała tu karczma oraz młyn, której właścicielem od 1672 roku był Marcin Krauze. Po likwidacji własności [[Biskupi chełmińscy|biskupów lubawskich]], w związku z [[Rozbiory Polski|rozbiorami Polski]], Zielkowo pozostało we władaniu króla [[Prusy (państwo)|Prus]]. Istniało tutaj w tamtych czasach 25 zagród. W [[1872]] roku mieszkańcy wsi przeżyli spory pożar, który pochłonął 27 zagród. W [[1885]] roku Zielkowo liczyło 514 mieszkańców, natomiast w [[1928]] -– 510.

Zielkowo w okresie międzywojennym było wsią przygraniczną, granica przebiegała wzdłuż rzeki [[Drwęca|Drwęcy]]. Od dawna Zielkowo należało do [[Gmina Rożental|gminy Rożental]], jeszcze podczas [[Zabór pruski|Zaboru Pruskiego]]. Akta mieszkańców od [[1874]] roku były zapisywane w Urzędzie Stanu Cywilnego w [[Rożental (województwo warmińsko-mazurskie)|Rożentalu]] (obecnie znajdują się w [[Archiwum państwowe|Archiwum Państwowym]] w [[Olsztyn]]ie). Szkoła powstała w 1822 roku, budynek istnieje do dziś, lecz znajdują się w nim lokale mieszkalne. W 1921 roku stacjonowała tu placówka [[13 Batalion Celny|13 batalionu celnego]], następnie [[placówka Straży Celnej „Zielkowo”]]<ref>{{Cytuj|autor=|tytuł=Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927|data=1927|wydawca=Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej.|s=231}}</ref>. a od 1928 [[placówka Straży Granicznej I linii „Zielkowo”]]<ref> {{cytuj książkę|nazwisko=Jabłonowski|imię=Marek|nazwisko2=Polak|imię2=Bogusław|autor link=Marek Jabłonowski|autor link2=Bogusław Polak|tytuł=Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II|data=1999|isbn=83-87424-77-3|miejsce=Koszalin|wydawca = Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej|strony=13}}</ref>.

W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] bogatsi mieszkańcy wsi zostali wywłaszczeni ze swoich gospodarstw i wywiezieni do obozów w [[Smukała (osiedle w Bydgoszczy)|Smukale]] i [[Potulice (województwo kujawsko-pomorskie)|Potulicach]]. W wywłaszczonych gospodarstwach zostały osadzone rodziny niemieckie pochodzące z [[Besarabia|Besarabii]].