|
== Etymologia ==
Etymologicznie słowo to nie miało religijnego charakteru, oznaczało zwykłą czynność zawracania, dlatego np. w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] często występuje z dodatkowymi określeniami "...oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się ''od bożków do Boga''..."<ref>{{Biblia|księga = 1Tes|rozdział = 1|wersety = 9}},</ref>. Bliskoznacznym terminem jest '''metanoja'''<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3940044 Metanoja] – [[Polskie encyklopedie|Encyklopedia PWN]]</ref>, [[język grecki|gr.]] "μετανοιαμετάνοια", '''metanoia''', 'przemiana (''meta'') umysłu (''nous'')'<ref name="autonazwa">Według "Słownika Nowego Testamentu", autor ksiądz [[Xavier Léon-Dufour]], Poznań 1986 'Księgarnia Świętego Wojciecha' wydanie 2, tłumaczenie z [[język francuski|fr.]] [[biskup]] [[Kazimierz Romaniuk]], str.419 hasło 'nawrócenie' i str.493 hasło 'pokuta'</ref>, [[łacina|łac.]] odpowiednik ''conversio'' – odmiana umysłu, duchowa bądź intelektualna przemiana. W sensie etymologicznym zmiana o charakterze neutralnym, w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] pojęcie jednoznacznie pozytywne oznaczające zmianę sposobu myślenia i postępowania, odnowę duchową. Słowo pochodzenia [[Grecja|greckiego]].
W [[Septuaginta|Septuagincie]] czasownikiem "μετανοεωμετανοέω" zastępowane jest hebrajskie słowo "נָחַם" (''nacham''), oznaczające: pocieszać się, odczuwać żal i skruchę, trapić się, wzdychać, pokutować<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Uglorz|imię=Manfred|autor link=Manfred Uglorz|tytuł=Teologia zwiastowania i czynów Jezusa|wydawca=Chrześcijańska Akademia Teologiczna|miejsce=Warszawa|data=1999|strony=84|isbn=83-909272-3-3}}</ref>. W [[Wulgata|Biblii łacińskiej]] termin tradycyjnie przekładany jako ''poenitentia'', 'pokuta' (od ''poena'' [[łacina|łac.]] 'kara'), w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] oznacza radykalną zmianę sposobu działania, zgodnie z tym, do czego wzywa [[Jan Chrzciciel]]: ''Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie'' (Mt 3,2)<ref>{{Biblia|księga = Mt|rozdział = 3|wersety =2}}</ref>. Wezwanie to zakłada [[Bóg|Boży]] dar "nawrócenia", zgodnie z nauczaniem [[prorok]]ów, a jako skutek tego daru – skruchę i zmianę życiowych postaw.[[Plik:1942-08-05 akt przejscia na katol.jpg|thumb|350px|Przypadek „nawrócenia” (w potocznym słowa tego znaczeniu) – tutaj jako powrót do [[katolicyzm]]u z innego wyznania [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiego]]]]
W języku potocznym – niezbyt poprawnie – mówi się o „nawróceniu”, jako o przejściu od jednego wyznania do drugiego, w tym wypadku należałoby mówić o [[konwersja (religia)|konwersji]]. W tym znaczeniu Słownik Języka Polskiego [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]] podaje popularne znaczenie wyrażenia „nawrócić się”. Według jego autorów pojęcie to oznacza przyjęcie jakiejś religii, innego wyznania (np. nawrócić się na mahometanizm).
|
