Mario Del Monaco: Różnice pomiędzy wersjami

Mario delDel Monaco urodził się w muzykalnej, dobrze sytuowanej rodzinie urzędnika państwowego. W dzieciństwie wiele podróżował – spędził pierwsze cztery lata we [[Florencja|Florencji]], następnie w [[Cremona|Cremonie]] i [[Pesaro]]. Naukę muzyki rozpoczął od gry na skrzypcach, jednak naukę w konserwatorium w [[Pesaro]] podjął w klasie śpiewu, w której studiowała także jego przyszła partnerka sceniczna [[Renata Tebaldi]]. Dzięki wygranemu konkursowi młodych talentów wokalnych dostał szansę debiutu w Teatrze im. Pucciniego w [[Mediolan]]ie w 1940 r. Zagrał Pinkertona w [[Madame Butterfly]] i momentalnie zdobył sobie sławę jednego z trzech wielkich tenorów lat 50., obok [[Giuseppe Di Stefano]] i [[Franco Corelli|Franco Corellego]]. Specjalizował się w repertuarze włoskim, grając na przestrzeni lat w teatrach Mediolanu, Neapolu i Werony oraz w [[Covent Garden]] m.in.:

W 1946 r. odbył tournée po Ameryce Południowej, grając w [[Dziewczyna ze Złotego Zachodu|Dziewczynie ze Złotego Zachodu]] i [[Mefistofeles (opera)|Mefistofelesie]]. Po swoim powrocie ponownie śpiewał [[Andrea Chénier|Andreę Chéniera]] w [[La Scala|La Scali]] oraz wystąpił w filmie kryminalnym ''Człowiek w szarych spodniach'', w którym śpiewał kilka arii operowych. W 1950 r. po raz pierwszy Mario del Monaco zagrał Otella w operze [[Giuseppe Verdi]]ego pod tym samym tytułem. Stał się on jego legendarną rolą. Zagrałzagrał ją co najmniej 427 razy i został pochowany w kostiumie tego bohatera.

W lipcu tego samego roku znowu zaczął występować za oceanem, grając w [[San Francisco]] w [[Aida (opera)|Aidzie]], a następnie cztery sezony występując w [[Metropolitan Opera]]. Wykreował w niej nową rolę Cavaradossiego w [[Tosca|Tosce]] oraz Pollia w [[Norma (opera)|Normie]]. W 1959 r. zachwycił z kolei publiczność radziecką rolami Cania w [[Pajace|Pajacach]] oraz Don Josego w [[Carmen (opera)|Carmen]]. Otrzymał nawet Akademicką Nagrodę im. Lenina. W 1960 r. zagrał Samsona w [[Samson i Dalila (opera)|Samsonie i Dalili]] w paryskiej [[Opéra Garnier|Operze Garnier]]. W 1963 uległ poważnemu wypadkowi drogowemu pod Monachium, zmuszony był do dializ ijednak w osiem miesięcy zdołał wrócić do pełni sił i ponownie wykonywać Otella,rolę Cavaradossiego, Pagliaccia oraz wiele innych ról.

Mario del Monaco zakończyłZakończył karierę w 1975 r. Ostatnim jego występem były oficjalne obchody stulecia urodzin [[Enrico Caruso]].