Elekcja 1575: Różnice pomiędzy wersjami

Na wieść o śmierci swojego brata, [[Karol IX Walezjusz|Karola IX]], Henryk Walezy udał się, za namową matki [[Katarzyna Medycejska|Katarzyny Medycejskiej]], do Francji by tam powalczyć oobjąć koronę tego państwa. Po opuszczeniu Rzeczypospolitej Henryk Walezy nadal tytułował się [[król Polski|królem Polski]], podczas pobytu we Francji reprezentował interesy [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. Sam wyjazd króla był rozważany dużo wcześniej, planowano jego ślub z [[Anna Jagiellonka (1523–1596)|Anna Jagiellonką]], która miała sprawować władzewładzę w Polsce. Stworzyłoby to szansę panowania w dwóch państwach.

W zaistniałej sytuacji grożącej anarchią państwa, [[prymas Polski]] zwołał pod koniec sierpnia [[1574]] roku zjazd senatorsko-szlachecki, bez udziału przedstawicieli [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]], [[Województwo inflanckie|Inflant]] i [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]]. Dyskutowano na nim czy w Polsce jest bezkrólewie, czy też nie. Za uznaniem Henryka królem opowiedziała się partia katolicka, lecz większość chciała uznania bezkrólewia. W wyniku kompromisu postanowiono wezwać Henryka do powrotu przed 12 maja 1575 roku. Na ten sam dzień zwołano zjazd do [[Stężyca (województwo lubelskie)|Stężycy]]. Zjazd ten nie podjął żadnych decyzji, doszło jedynie do zaostrzenia rywalizacji między obozem habsburskim i antyhabsburskim. Przedłużającą się patową sytuacjesytuację zmienił najazd tatarski, który spustoszył [[Podole]] i [[Ruś Czerwona|Ruś Czerwoną]] biorąc ogromną liczbę ludzi w [[jasyr]]. [[Prymas Polski]] uzyskując poparcie [[Senat (I Rzeczpospolita)|senatu]] ogłosił drugie bezkrólewie.