PZL P.7: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
commons
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 72:
Pierwsza partia samolotów została wyprodukowana w połowie 1932 roku, zaś cała seria 149 maszyn (plus dwa prototypy) była gotowa w roku 1933<ref name=morgala/>. W tym samym roku samoloty weszły na wyposażenie lotnictwa polskiego, zastępując dotychczas używane myśliwce [[Avia BH-33]] (PWS-A) oraz [[PWS-10]]. P.7a był pierwszym w polskich siłach zbrojnych samolotem o całkowicie metalowej konstrukcji i wówczas prawdopodobnie najlepszym myśliwcem na świecie{{fakt|data=2013-10}}. Dzięki wprowadzeniu go do służby polskie lotnictwo myśliwskie stało się pierwszym na świecie, które w całości przezbroiło się na samoloty o całkowicie metalowej konstrukcji półskorupowej<ref name=morgala>Andrzej Morgała: ''Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939''. Warszawa: Bellona, 2003. {{ISBN|83-11-09319-9}}, ss.48-54</ref>.
 
Jako pierwsze wyposażono w nowe maszyny 14 eskadr myśliwskich [[1 Pułk Lotniczy|1. Pułkupułku Lotniczegolotniczego]] i [[2 Pułk Lotniczy|2. Pułkupułku Lotniczegolotniczego]], od wiosny 1933 roku<ref name=morgala/>. Również [[Marynarka Wojenna]] planowała zakup 20 maszyn mających pełnić zadania w ramach Morskiego Dywizjonudywizjonu Lotniczegolotniczego, ale zeże względu na brak funduszy kontrakt nie doszedł do skutku.
 
Po wprowadzeniu do służby w 1935 roku [[PZL P.11]], samoloty P.7 zostały przesunięte do zadań szkoleniowych, ale do wybuchu wojny proces wymiany maszyn nie zakończył się całkowicie.
Linia 80:
== Zastosowanie bojowe ==
 
W momencie wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w polskich [[dywizjon]]ach wciąż służyło 105 myśliwców PZL P.7a, z czego 40 w szkołach lotniczych, 35 w rezerwie i warsztatach remontowych, a 30 w jednostkach bojowych. Samoloty PZL P.7a stanowiły wyposażenie [[123 Eskadra Myśliwska|123. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] wchodzącej w skład [[Brygada Pościgowa|Brygady Pościgowej]], [[151 Eskadra Myśliwska|151. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] z [[Samodzielna Grupa Operacyjna Narew„Narew”|SGO "Narew"„Narew”]] i [[162 Eskadra Myśliwska|162. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] z [[Armia Łódź„Łódź”|Armii "Łódź"„Łódź”]]. W chwili wybuchu wojny w trybie awaryjnym zmobilizowano dodatkowe 6 samolotów w Dęblinie i 12 samolotów w Ułężu do osłony lotnisk CWL ([[Lotnicza Akademia Wojskowa|Centrum Wyszkolenia Lotnictwa]]).
 
W chwili wybuchu wojny, większość P.7a miała mocno wyeksploatowane silniki, o faktycznej mocy mniejszej niż moc deklarowana. Co gorsze – w wielu z nich (np. w 151. Eskadrzeeskadrze Myśliwskiejmyśliwskiej) nie wymieniono stale zacinających się km-ów Vickers na zdecydowanie lepsze PWU FK wzór 33. Przestarzała konstrukcja, zużyte silniki i zawodne uzbrojenie strzeleckie były przyczyną niewielkich szans P.7a w walce z niemieckimi samolotami. 1 września około godziny 17.00 większość z 9 PZL P.7a stanowiących wyposażenie [[123 Eskadra Myśliwska|123. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] zostało zestrzelonych w powietrzu przez [[Messerschmitt Bf 110|Bf 110]] należące do I.(Z)/LG 1. Cztery samoloty zostały zestrzelone w powietrzu (trzech rannych pilotów ratowało się na spadochronach), a dwa uszkodzone lądowały przymusowo. Poległ dowódca eskadry, kpt. Olszewski. Dobra zwrotność (uzyskana dzięki m.in. małemu obciążeniu powierzchni płata) i większa – w stosunku do maszyn niemieckich – wytrzymałość konstrukcji na duże przeciążenia pozwalały jednak na uzyskanie przewagi w walce kołowej z przeciwnikiem. 2 września nad [[Huta Dłutowska|Hutą Dłutowską]] kpr. pil. Jan Malinowski z [[162 Eskadra Myśliwska|162. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] zestrzelił Bf 110 z I/ZG 76. 6 września kpr. pil. Zdzisław Urbańczyk zestrzelił [[Heinkel He 111|He 111]], po czym z plut. Franciszkiem Prętkiewiczem, ze [[162 Eskadra Myśliwska|162. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]], uszkodzili kolejnego w czasie ataku na 3 bombowce z 3 Staffel I./KG 4 koło [[Grójec|Grójca]]<ref group="uwaga">Dzięki ofiarności służb technicznych w samolotach 162. Eskadry wymieniono karabiny maszynowe i przeprowadzono remonty silników. Zaowocowało to wspomnianymi zestrzeleniami.</ref>. 11 września pchor. pil. Jerzy Pawlak z [[151 Eskadra Myśliwska|151. Eskadryeskadry Myśliwskiejmyśliwskiej]] podczas pojedynku z 2 [[Messerschmitt Bf 109|Bf 109]] z 2 Staffel I./JG 76 zestrzelił jeden z samolotów nieprzyjaciela w rejonie [[Dęblin]]a, a drugi zmusił do opuszczenia pola walki<ref group=uwaga>Informacja ta nie znajduje potwierdzenia w faktach. Służby techniczne III/5. Dywizjonu nie wymieniły w samolotach uzbrojenia ani nie wykonały remontu silników czy selekcję amunicji. Skutkowało to stałymi zacięciami karabinów Vickers i bakiem zestrzeleń maszyn wroga. Zob. Jerzy Pawlak "Samotne załogi". Bellona, 1992 r.</ref>.
 
We wrześniu 1939 roku 15 maszyn typu PZL P.7a ewakuowanych z Polski, zostało internowanych na lotnisku w [[Gałacz]]u w [[Królestwo Rumunii|Rumunii]]. W 1940 roku lotnictwo rumuńskie przejęło samoloty wprowadzając je do własnych szkół lotniczych, gdzie pełniły służbę do 1943 roku. Ostatnie dwa, prawdopodobnie uszkodzone egzemplarze, znajdowały się na wyposażeniu [[Rumuńskie Siły Powietrzne|Rumuńskich Sił Powietrznych]] jeszcze w lutym 1944 roku.