Teofrast z Eresos: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Redukuję zapis autora
Owczarczak (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 7:
Dzięki głębokim studiom nad [[Systematyka organizmów|systematyką]], [[Morfologia (biologia)|morfologią]], [[geografia|geografią]] i [[fizjologia|fizjologią]] [[Rośliny|roślin]] wniósł epokowy wkład do biologii – sformułował różnice między światem zwierzęcym i roślinnym, wprowadził podział świata roślinnego (utrzymany do XVI w.) na 4 grupy, opisał około 500 gatunków roślin, podał sposoby ich rozmnażania i ich użytkowanie w różnych dziedzinach życia, opisał pobudliwość roślin oraz wyodrębnił z budowy roślin: korzeń, łodygę i liście. Jest autorem najwybitniejszych starożytnych dzieł w dziedzinie botaniki, znanych w przekładach łacińskich: ''Historia plantarum'' (9 ksiąg) i ''De causis plantarum'' (6 ksiąg). Za swoje osiągnięcia zyskał miano ojca [[botanika|botaniki]], a wraz z Arystotelesem (zajmującym się głównie zoologią) uznawany jest za ojca biologii{{odn|Lennox|2017|loc=1}}. Uważany jest też za prekursora [[ekologia|ekologii]] i [[geografia roślin|geografii roślin]].
 
Badania Teofrasta w dziedzinie historii filozofii stały się podstawą późniejszej [[doksografia|doksografii]]. Był pierwszym greckim autorem, który pisał o żydowskim kulcie, określając ich ''urodzonymi filozofami''<ref>[[Porfiriusz]] ''O wegetarianizmie'' 2.26.3, przyp. 68, WN Sub Lupa, Warszawa 2018.</ref>.
 
Rękopisy jego dzieł zaginęły na Zachodzie wraz z końcem starożytności. Zostały przechowane w Bizancjum, skąd powróciły na Zachód w XV w.