Franciszek Chłapowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Uściśliłem informacje dotyczące edukacji uniwersyteckiej oraz działalności w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk; uzupełniłem bibliografię
Linia 3:
== Życiorys ==
[[Plik:Dyplom uniwersytetu w Berlinie dla Franciszka Chlapowskiego.jpg|thumb|Dyplom uniwersytetu w Berlinie dla Franciszka Chłapowskiego, ze zbiorów [[Archiwum Państwowe w Poznaniu|Archiwum Państwowego w Poznaniu]]]]
Wnuk Dezyderego Adama, uczestnika kampanii napoleońskich, generała powstania listopadowego. Ukończył kolegium jezuickie w Metzu i poznańskie [[Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Gimnazjum św. Marii Magdaleny]]. Studiował od 1868 roku w [[HeidelbergBerlin]]uie ioraz jeden semestr w [[BerlinHeidelberg]]ie,u. gdzieW 1870 w 1868Berlinie iuzyskał 1870w uzyskałprzyśpieszonym trybie stopień [[Doktor (stopień naukowy)|doktora]] [[chirurgia|chirurgii]] i [[medycyna|medycyny]]. Działał w [[Towarzystwo Naukowe Akademików Polaków w Berlinie|Towarzystwie Naukowym Akademików Polaków w Berlinie]], był w nim współorganizatorem i pierwszym przewodniczącym sekcji medycznej i nauk przyrodniczych.
 
W 1872 wyjechał na [[Górny Śląsk]], prowadził praktykę medyczną w Królewskiej Hucie (obecnie [[Chorzów]]), gdzie współdziałał z [[Karol Miarka (starszy)|Karolem Miarką]] i [[Jan Ligoń|Janem Ligoniem]] w tworzeniu polskich organizacji, m.in. Kółka Towarzyskiego, zwanego też Kółkiem Katolickim, Kasyna Polskiego. W 1875 założył w [[Bytom]]iu [[Czytelnia Polska (Bytom)|Czytelnię Polską]]. W 1877 został posłem do sejmu [[Królestwo Prus|pruskiego]].
Linia 9:
Inicjator pierwszej polskiej księgarni na Górnym Śląsku, założonej w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów) przy obecnej ul. Wolności 62, przez honorowego członka jego Kółka Katolickiego, Idziego Komendzińskiego. Założył także pierwsze na Górnym Śląsku polskie przedszkole, które mieściło się w kamienicy sąsiadującej z jego mieszkaniem. W 1879 roku zajął się dystrybucją tysiąca egzemplarzy elementarza, wydanego dla Górnego Śląska przez Poznańskie Towarzystwo Oświaty Ludowej.
 
W 1884 roku osiadł w Poznaniu. Kierował lekarskimdwoma i przyrodniczym wydziałemwydziałami [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|PTPNPoznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk]] (lekarskim i przyrodniczym) oraz współorganizował Muzeum Przyrodnicze tego towarzystwa. W 1913 walne zgromadzenie członków [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|PTPN]] nadało muzeum jego imię. Prowadził także pensjonat dla Polaków w [[Bad Kissingen|Kissingen]].
 
W latach 90. XIX wieku był jednym z założycieli [[Nowiny Lekarskie|Nowin Lekarskich]], w których w latach 1898–1899 pełnił funkcję redaktora naczelnego. Współzałożyciel i redaktor „Nowin Lekarskich”. Działacz Towarzystwa św. Wincentego a Paulo, a od 1917 członek honorowy [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|Towarzystwa Naukowego Warszawskiego]].
Linia 21:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | tytuł = Wielka Księga Miasta Poznania | autor r = Marek Rezler | rozdział = ''Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne'' | wydanie = 1 | wydawca = Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”| miejsce = Poznań| rok = 1994| strony = 732 | isbn = 83-901625-0-4}}
*Janusz Skoczylas: ''Franciszek Chłapowski''. W: ''Dzieje nauk geograficznych i geologicznych na uniwersytecie w Poznaniu''. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2012, ss. 26-30. ISBN 978-83-7654-179-2.
 
== Literatura dodatkowa ==