Moroczyn: Różnice pomiędzy wersjami

Około roku [[1850]] (lub [[1849]]) Moroczyn został zakupiony przez rodzinę Chrzanowskich. Niedługo po tym wydarzeniu w Moroczynie wzniesiono murowany [[dwór]], najprawdopodobniej na miejscu poprzedniego. Na przełomie XIX i XX wieku został on przebudowany według projektu architekta Stanisława Czachórskiego. Dwór przetrwał [[II wojna światowa|II wojnę światową]]. Mieścił się w nim [[Państwowy Ośrodek Maszynowy]], później był siedzibą szkoły podstawowej. Obecnie ruina jest własnością prywatną<ref name="hrubieszow-gmina.pl">{{Cytuj stronę | url = http://www.hrubieszow-gmina.pl/turystyka/ciekawe-miejsca/31-moroczyn | tytuł = Moroczyn | data = 2015-02-19 | opublikowany = Urząd Gminy Hrubieszów | data dostępu = 2015-12-13}}</ref>. Potomek Chrzanowskich, Edward ([[1843]]-[[1922]]) zgromadził w Moroczynie bardzo cenną [[biblioteka|bibliotekę]]. Księgozbiór został przekazany w [[depozyt]] Biblioteki [[Ossolineum]] we Lwowie<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/1761/Moroczyn/ | tytuł = Katalog polskich zamków, pałaców i dworów - Moroczyn | nazwisko = Zdeb | imię = Krzysztof | data dostępu = 2015-12-13}}</ref>. W okresie międzywojennym w majątku Chrzanowskich często przebywał [[Włodzimierz Puchalski]]<ref name="hrubieszow-gmina.pl"/>. Do ruin zespołu dworskiego prowadzi jesionowa aleja, a za nimi rozciąga się park krajobrazowy ze stawem.

 

 

W 2004 roku odnalazł się nieznany wcześniej badaczom (Kodeks Czochrona) egzemplarz pierwodruku [[Commentariorum de Republica emendanda libri quinque]] [[Andrzej Frycz Modrzewski|Andrzeja Frycza Modrzewskiego]] ze zbiorów Chrzanowskich z Moroczyna.