Ateny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Podział administracyjny aglomeracji: ort. Nikt nigdy nie mówi "Kifisio" zawsze tak jak się pisze: Kifisia |
m ort. - zasady pisowni jedno- i wielowyrazowych nazw dzielnic, ulic, placów, rynków, ogrodów, parków, bulwarów, budowli, zabytków, obiektów sportowych |
||
Linia 51:
- Sporo jest mniejszych wzgórz, a pośrodku ścisłej miejskiej zabudowy, prócz Akropolu, wynurzają się z betonu także dwa rozległe, zielone wzgórza. Są to:
* Turkowunia (''Τουρκοβούνια, 277 m n.p.m.''), stanowiące zespół wzgórz, przecięty trasą kołową, z nieużytkowanym już kamieniołomem, od strony zachodniej objęty parkiem.
* Likawitos (Λυκαβητός, 227 m n.p.m.) - dla Greków jeden z symboli Aten. "Wielki głaz, upuszczony przez boginię Atenę". Szczególnie popularny, z uwagi na bezpośrednią bliskość historycznego centrum miasta i ze znakomitymi widokami na nie. Stanowiący rozległy park, z amfiteatrem, fortem
Ateny zbudowano na twardym, lecz aktywnym sejsmicznie [[górotwór (geologia)|górotworze]] skał osadowych, przedzielonym trzema [[uskok|uskokami tektonicznymi]], toteż od lat 30. XX wieku w budownictwie obowiązują technologie antysejsmiczne. Po ostatnim silnym [[trzęsienie ziemi|trzęsieniu ziemi]], które miało miejsce w 1999 r., przepisy te zaostrzono, obejmując nimi także remonty starszych budynków. Dodatkową przeszkodę geologiczną oraz pułapkę prawną i ekonomiczną stanowią dla budownictwa powszechnie odkrywane w trakcie prac budowlanych fundamenty kolejnych, nieznanych wcześniej budowli starożytnych.
| |||