[[Plik:Alexii.jpg|thumb|left|150px|Ikona przedstawiająca św. Aleksego z XVII wieku]]
W średniowieczu św. Aleksy był postacią bardzo popularną w średniowiecznejówczesnej literaturze i sztuce scenicznej w Europie i północnej Afryce. Uchodził za patrona ubogich, żebraków i pielgrzymów. Napisany o nim poemat jest jednym z najstarszych zabytków językowych we Francji. Pojawia się również wcześnie w tekstach, między innymi, niemieckich i polskich („Legenda o św. Aleksym”, XV wiek). Na miejscu jego domniemanego domu w [[Awentyn]]ie jeszcze w średniowieczu wzniesiono klasztor benedyktyński i bazylikę pod wezwaniem świętego. Obecna bazylika św. Aleksego pochodzi z XVII w. i należy do najpiękniejszych kościołów rzymskich. W Polsce święty Aleksy odbierał szczególną cześć w [[Tum (województwo łódzkie)|Tumie]] pod [[Łęczyca|Łęczycą]] oraz w [[Płock]]u.
