|
'''Dictyostelia''' to podgrupa [[Śluzowce|śluzowców]], powszechnie występujących [[Ameba (biologia)|ameb]] kolonialnych, której przedstawiciele żyją przede wszystkim w leśnej ściółce i [[Gleba|glebie]]. Opisano około 150 gatunków należących do tej grupy.
Organizmy te reagują na zmienne warunki poprzez przyjmowanie jednej z dwóch podstawowych form: pojedynczej komórki (mikrocysty) lub łącząc się w kolonię, składającą się nawet ze 100 000 osobników. Kolonie takie tworzą grubościenne, bardzo odporne makrocysty (zygocysty) lub wielokomórkowe owocniki (sorokarpy). W odróżnieniu od Myxomyteces<ref>{{Cytuj |autor = A. M. Fiore-Donno, I. S. Nikolaev, M. Nelson, J. Pawlowski, T. Cavalier-Smith |tytuł = Deep Phylogeny and Evolution of Slime Moulds (Mycetozoa) |czasopismo = Protist |data = 2010-01 |data dostępu = 2019-06-06 |issn = 1434-4610 |wolumin = 161 |numer = 1 |s = 55–70 |doi = 10.1016/j.protis.2009.05.002 |url = http://dx.doi.org/10.1016/j.protis.2009.05.002}}</ref> (innej podgrupy śluzowców), Dictyostelia formują pseudoplasmodium[[pseudoplazmodium]] (nibyśluzkinibyśluzkę) i sorokarpy, które w przypadku większości gatunków posiadają odmienną niż u pozostałych śluzowców budowę komórkową i u których zachodzi proces obumierania komórek (typowo ginie około 20% całej kolonii).
Do najbardziej znanych przedstawicieli zaliczamy ''Dictyostelium discoideum'', ważny organizm modelowy wykorzystywany do badania komunikacji międzykomórkowej oraz zachowań grupowych organizmów jednokomórkowych.
== Charakterystyka ogólna ==
Dictyostelia żywią się głównie bakteriami, wykazując prawdopodobnie pewne preferencje pokarmowe<ref>{{Cytuj |autor = J. C. Cavender |tytuł = Geographical Distribution of Acrasieae |czasopismo = Mycologia |data = 1973-09 |data dostępu = 2019-06-06 |issn = 0027-5514 |wolumin = 65 |numer = 5 |s = 1044 |doi = 10.2307/3758287 |url = http://dx.doi.org/10.2307/3758287}}</ref>, wykazując prawdopodobnie pewne preferencje w wyborze np. w możliwości rozprzestrzeniania się zarodników.
Występują na całym świecie<ref>{{Cytuj |autor = Kenneth Bryan Raper |tytuł = The Dictyostelids |data = 1984-12-31 |data dostępu = 2019-06-06 |isbn = 9781400856565 |miejsce = Princeton |wydawca = Princeton University Press |url = http://dx.doi.org/10.1515/9781400856565}}</ref>, chociaż zostały wyizolowane głównie z gleb leśnych i ściółki glebowej. Protisty te prawdopodobnie.
Dictyostelia są pierwszymi odkrytymi (i najlepiej zbadanymi) formami organizmów wielokomórkowych, w których po stadium wielokomórkowym, odpowiedzialnym za rozmnażanie, występuje jednokomórkowe stadium troficzne. Ten proces jest szczególnie dobrze zbadany dla ''DictyosteliaDictyostelium discoideum''. W fazie troficznej występuje jednokomórkowa, niezależna ameba (''myxoameba''), żywiąca się bakteriami<ref>{{Cytuj |autor = Raper, K. B., & Smith, N. R. |tytuł = The growth of Dictyostelium discoideum upon pathogenic bacteria. |czasopismo = Journal of Bacteriology |data = 1939 |numer = 38 |s = 431–444}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Depraitere, C., & Darmon, M. |tytuł = Croissance de l’amibe sociale Dictyostelium discoideum sur differentes especes bacteriennes |czasopismo = Annales de Microbiologie |data = 1978 |numer = 129B |s = 451–461}}</ref>. Następnie zaczyna się rozmnażać przez podział ([[schizogonia]]), który w optymalnych warunkach laboratoryjnych zachodzi co 8-10 godzin<ref>{{Cytuj |autor = R. Escalante & J. Vicente |tytuł = Dictyostelium discoideum: A model system for differentiation and patterning. |czasopismo = The International Journal of Developmental Biology |data = 2000 |numer = 44 |s = 819–835}}</ref>. Populacja rośnie aż do wyczerpania pokarmu, po czym komórka może przejść do jednej z trzech odmiennych ścieżek rozwoju, prowadzących do powstania, odpowiednio, '''mikrocyst''', '''zygocyst''' lub owocników ('''sorokarpów'''). Nie każdy gatunek może jednak rozwinąć wszystkie trzy formy. Przykładowo, ''D. discoideum'' i ich najbliżsi krewni nie tworzą mikrocyst
Owocniki składają się z trzonu (komórkowego lub bezkomórkowego) podtrzymującego kupkę zarodni. Sorokarpy są najlepiej zbadaną postacią Dictyostelia ze względu na swoją wielokomórkową budowę oraz zasadnicze znaczenie w procesie odróżniania poszczególnych gatunków.
== Systematyka ==
TradycyjnieW rozróżniatradycyjnej systematyce wyróżniano się trzy rodzaje odpowiadająceDictyostelia: trzem''Dictyostelium'', głównym''Polysphondylium'' budowomi owocnika''Acytostelium'', –głównie dictystelidom,w polysphondylidoparciu io acytostelidbudowę owocnika<ref>{{Cytuj |autor = Olive, Lindsay S. |tytuł = The mycetozoans |data = 1975 |data dostępu = 2019-06-06 |isbn = 9780125262507 |wydawca = Academic Press |oclc = 681898834 |url = http://worldcat.org/oclc/681898834}}</ref>. Ostatnie badania morfologiczne <ref>{{Cytuj |autor = A. R. Swanson, F. W. Spiegel & J. C. Cavender |tytuł = Taxonomy, slime molds, and the questions we ask |czasopismo = Mycologia |data = 2002 |numer = 94 |s = 968–979}}</ref> i molekularne <ref>{{Cytuj |autor = P. Schaap, T. Winckler, M. Nelson, E. Álvarez-Curto, B. Elgie, H. Hagiwara, J. C. Cavender, A. Milano-Curto, D. E. Rozen, T. Dingermann, R. Mutzel & S. L. Baldauf |tytuł = Molecular phylogeny and evolution of morphology in the social amoebas |czasopismo = Science |data = 2006 |numer = 314 |s = 661–663}}</ref>odrzucają jednak tę tradycyjną klasyfikację. Metody filogenetyki molekularnej prowadzą do rozróżnienia do 8 głównych grup monofiletycznych, z których żadna nie odpowiada trzem wymienionym wyżej rodzajom - te traktuje się więc dziś jako morfotypy, a więc grupy wydzielane ze względów morfologicznych, a nie filogenetycznych.
== Historia ==
|
