Josi Belin: Różnice pomiędzy wersjami

Większość jego kariery politycznej, od 1977 do 2003 związana jest z [[Izraelska Partia Pracy|Partią Pracy]]. Był jej rzecznikiem w latach 1977-[[1984]]. Był sekretarzem gabinetu do 1986 roku oraz dyrektorem generalnym w ministerstwie spraw zagranicznych w latach 1986-19881986–1988.

W 1988 roku został wybrany do [[Kneset]]u{{r|kneset}}, w którym zasiadał do 17 listopada 1999, kiedy zrezygnował, a mandat po nim objął [[1999Eli Ben-Menachem]] roku{{r|kneset15}}. W tym czasie był wiceministrem finansów (1988-1990) i wiceministrem spraw zagranicznych (1992-1995); przełożonym Belina był wtedy [[Szimon Peres]]. Potem pełnił mniej eksponowane stanowisko w ministerstwie gospodarki i planowania (1995), był także ministrem w biurze premiera 1996. W 1995 przez krótki czas był ministrem sprawiedliwości.

Belin jestJest zwolennikiem „[[kapitalizm]]u z ludzką twarzą”, co nie przeszkodziło mu wstąpić do w większości socjalistycznego [[Merec]]u. Rzadko publicznie wypowiada się na tematy socjalne, zamiast tego promuje negocjacje z [[Palestyńczycy|Palestyńczykami]]. Z tego powodu tym dziwniejsze wydaje się jego zwycięstwo w wyborach na przewodniczącego partii nad [[Ran Kohen|Ranem Cohenem]], w których zazwyczaj liczyły się poglądy kandydatów na kwestie socjoekonomiczne.