Melania Calvat: Różnice pomiędzy wersjami

W grudniu 1846 roku przyjęto ją do szkoły prowadzonej przez [[Siostry Opatrzności Bożej]] w Corps. Przebywała tam jako pensjonarka do 1850 roku. Następnie w postulacie u tych sióstr [[Corenc]] k. Grenoble. Po dwóch latach pobytu nie została dopuszczona do złożenia ślubów. W 1854 roku wstąpiła do [[Karmelitanki|zakonu karmelitanek]] w [[Darlington (Anglia)|Darlington]] (Anglia). Tam złożyła śluby zakonne 24 lutego 1856 roku. Na skutek problemów rodzinnych, rodzice byli ze sobą skłóceni i rozeszli się, Melania załamała się. Dlatego 24 września 1860 roku opuściła Darlington, udając się do [[Marsylia|Marsylii]], gdzie przebywała jej matka. W latach 1867-1884 przebywała pod opieką biskupa Petagni w [[Castellammare di Stabia]], [[Włochy]], prowadząc życie samotne. W roku 1884 powróciła do Francji do swojej matki w [[Cannes]] i Cannet w Alpach Nadmorskich. Po śmierci matki (1 grudnia 1889 roku) Melania przeniosła się do Marsylii. Przez cały ten okres usiłowała zrealizować projekt fundacji zakonu w [[Chalon-sur-Saône]] w diecezji [[Autun]]. Od 1892 roku zamieszkała we Włoszech, gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia, życia niespokojnego, ale przykładnego. Zmarła w nocy z 14 na 15 grudnia 1904 roku w [[Altamura]] (w prowincji Bari) w wieku 73 lat.<br />

Pochowano ją w habicie [[Antonianki|Sióstr Antonianek]] w Altamurze. Dla uczczenia pamięci saletyńskiej pasterki, ks. bp Cecchini postanowił zbudować klasztor i kościół na Montecalvario. Kiedy dzieło ukończono władze pozwoliły – starającemu się o to księdzu Annibale di Francia – ekshumować ciało Melanii, które Siostry Antonianki umieściły z radością i czcią w grobowcu pośrodku nowego kościoła poświęconego Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.

 

== Bibliografia ==