Wyprawa na Mahdijję (1087): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Andrzei111 przeniósł stronę Wyprawa na Mahdiję (1087) do Wyprawa na Mahdijję (1087): za artykułem głównym
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne i wykonuje inne drobne zmiany.
Linia 1:
{{Wojna infobox
|nazwa = Wyprawa na MahdijęMahdijję
|epoka = średniowiecze
|konflikt = [[Wyprawy krzyżowe]]
Linia 6:
|opis grafiki = Mahdia w roku 1087
|czas = [[1087]]
|miejsce = [[Al-Mahdija (Tunezja)Mahdijja|Mahdija]]
|terytorium = współczesna[[Tunezja]]
|przyczyna = [[Pirat|pirackie]] najazdy muzułmanów na Italię
Linia 22:
|commons =
}}
'''Wyprawa na MahdijęMahdijję''' miała miejsce w sierpniu 1087 roku. Była to zorganizowana ekspedycja militarna kupieckich miast [[Włochy|Italii]], wymierzona przeciwko muzułmańskim piratom z MahdijiMahdijji. Twierdza ta znajdowała się wówczas na terytorium [[Zirydzi|Zirydów]], [[islam]]skiej dynastii pochodzenia [[Berberowie|berberskiego]], która rządziła zachodnimi ziemiami Północnej Afryki. Samo miasto było jednak pod kontrolą władców z Banu Tamim, jednego z największych i najznaczniejszych [[Arabowie|arabskich plemion]], którzy uczynili z niego bazę dla piratów najeżdżających wybrzeża Italii.
 
Powtarzające się zbrojne rajdy piratów wywołały zdecydowaną reakcję miast italskich, zwłaszcza [[Piza|Pizy]] i [[Genua|Genui]]. Gospodarka tych miast była oparta na handlu i transporcie morskim, traciły zatem najwięcej na działalności berberyjskich piratów. Dążyły poza tym do zdobycia kontroli nad jak największą liczbą szlaków handlowych i często zbrojnie angażowały się po stronie władców, gotowych przyznać im specjalne przywileje w zamian za wsparcie floty (przykładem może być pomoc jakiej niektóre miasta italskie udzielały [[Normanowie|Normanom]] w kampaniach na [[Sycylia|Sycylii]]).
Linia 28:
W wyprawie wziął również udział Pantaleon z Amalfi, kupieckiego miasta znajdującego się pod dominacją Normanów. Na czele wyprawy stanął Hugo z Pizy, choć nie jest do końca pewne, gdyż główne źródło opisujące losy wyprawy – ''Carmen in victoriam Pisanorum'' – powstało w tym właśnie mieście i z tego powodu może nie być obiektywne<ref>[http://www.thelatinlibrary.com/carmeninvictoriam.html ''Carmen in vicotriam Pisanorum''] w [[The Latin Library]].</ref>. Wyprawa uzyskała nie tylko poparcie Matyldy Toskańskiej, ale i papieża Wiktora III, który udzielił jej uczestnikom specjalnego odpustu.
 
Atak na MahdijęMahdijję zakończył się zdecydowanym zwycięstwem Włochów, miasto, mimo silnych obwarowań, zostało zdobyte i złupione. Nie udało się go jednak utrzymać. Sama wyprawa nie miało wielkiego znaczenia strategicznego i nie zmieniała znacząco układu sił w zachodniej części basenu [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]]. Miała jednak duże znaczenie psychologiczne – berberyjscy piraci, postrach ludności żyjącej na wybrzeżach współczesnych Francji, Włoch i Hiszpanii, mógł zostać pokonany i rozbity. Wyprawa była też zapowiedzią wzrostu znaczenia kupieckich miast Italii, które w przyszłości niemal całkowicie przejmą kontrolę nad handlem na Morzu Śródziemnym. Wyprawa stanowiła także znak czasów – błogosławieństwo Stolicy Apostolskiej skłania wielu historyków do wniosku iż była to zapowiedź pojawienia się w chrześcijańskiej Europie ruchu [[Krucjata|krzyżowego]]<ref>Erdmann Carl, ''The Origin of the Idea of Crusade'', Wydawnictwo Uniwersytetu Princeton, 1977.</ref>.
 
== Przypisy ==