Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu: Różnice pomiędzy wersjami

|funkcja świątyni = [[Cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[Kościół parafialny|parafialna]]

|administratura nazwa = [[Parafia św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu|św. Sergiusza z Radoneża]] w Paryżu]]

|materiał budowlany = [[cegła]], [[drewnoDrewno (technika)|drewno]]

|współrzędne = 48°53′253′02.02″N0″N 202°23′4.22″E2″E

'''Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w [[Paryż]]u''' – [[prawosławiePrawosławie|prawosławna]] [[cerkiewCerkiew (budynek)|cerkiew]] znajdująca się w [[Paryż]]u, w [[19. dzielnica Paryża|19. dzielnicy]].

Powstanie [[Parafia św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu|parafii św. Sergiusza]] oraz otwarcie cerkwi wiązało się z szybkim wzrostem liczby prawosławnych Rosjan udających się na emigrację do Francji po [[rewolucjaRewolucja październikowa|rewolucji październikowej]]. Świątynia znajduje się od 1924 w budynku należącym wcześniej do ambasady Niemiec, porzuconym w 1914 i wykupionym przez społeczność rosyjską na licytacji za sumę 321 tys. franków. Uroczyste poświęcenie obiektu miało miejsce w 1925. Cerkiew jest szczególnie związana z prawosławnym [[Instytut św. Sergiusza w Paryżu|Instytutem św. Sergiusza]], centrum prawosławnej myśli teologicznej i kulturalnej na Zachodzie Europy.

Cerkiew mieści się w zaadaptowanym budynku magazynowym. Jest jednonawowa, bez wyraźnego zewnętrznego podziału na przedsionek, nawę i prezbiterium. Wejście do niej prowadzi przez rzeźbione drewniane schody. Okna jednokondygnacyjnego budynku po przebudowie mają kształt ostrych łuków, są stale zakryte. Nad wejściem znajduje się jedno okrągłe okno, nad [[Kruchta|przedsionkiem]] – rozmieszczona na planie prostokąta [[wieża]]. Na fasadzie cerkwi znajdują się malowidła przedstawiające anioły. We wnętrzu znajduje się czterorzędowy [[ikonostas]]. Freski we wnętrzu cerkwi wykonał przed 1927 rosyjski malarz symbolista Dmitrij Stełłecki<ref name="makarowa163">N. Makarowa, Russkije prawosławnyje chramy Pariża [w:] Architiekturnoje nasledije russkogo zarubieżja. Petersburg: Izdatielstwo "Dmitrij„Dmitrij Bułanin"Bułanin”, 2008. {{ISBN|978-5-86007-557-3}}, s.163</ref>. [[Dzwonnica]] cerkwi została dobudowana w stylu świątyń ziemi pskowskiej w latach 50., według projektu N. Iscelennowa<ref name="makarowa163"/>.