CDMA: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodanie informacji, że CDMA to też nawigacja satelitarna
→‎Aspekty techniczne: drobna zmiana ułożenia tekstu, dodanie listy w innym miejscu; drobne poprawki w wielkości liter, kursywie, myślnikach
Linia 8:
Koncepcje związane z CDMA zostały po raz pierwszy wykorzystane w XX wieku dla potrzeb armii. Transmisja sygnału do której wykorzystano tę technologię okazała się odporna na zakłócenia, oraz dobrze chroniła (w czasach gdy została wynaleziona i po raz pierwszy wdrożona) przed podsłuchaniem i zdekodowaniem przesyłanych informacji.
 
Badania nad wykorzystaniem technik związanych z CDMA w sieciach komórkowych używanych na masową skalę w łączności cywilnej rozpoczęto w latach osiemdziesiątych XX wieku. Szczególną rolę odegrały tu prace [[Andrew Viterbi]], późniejszego współzałożyciela firmy [[Qualcomm]], posiadającej wiele patentów związanych z wykorzystaniem tej technologii. Pierwsza demonstracja sieci radiowej wykorzystującej technologię CDMA nastąpiła w [[1989]]. W [[1993]] amerykański instytut standaryzacyjny [[Telecommunications Industry Association]] (TIA) opublikował specyfikację (IS-95) standardu telefonii komórkowej ([[cdmaOne]]), która wykorzystywała koncepcję CDMA w sieci radiowej. Dwa lata później, pierwsza sieć oparta na tym standardzie została oddana do komercyjnego użytku ([[Hongkong]], operator [[Hutchison Telecom]]). Sieci budowane na bazie specyfikacji IS-95 są też nazywane często ''sieciami CDMA'' ze względu na wyróżniający je spośród innych sieci [[telefonia komórkowa drugiej generacji|komórkowych drugiej generacji]] sposób dostępu do sieci radiowej.
specyfikację (IS-95) standardu telefonii komórkowej ([[cdmaOne]]), która wykorzystywała koncepcję CDMA w sieci radiowej. Dwa lata później, pierwsza sieć oparta na tym standardzie została oddana do komercyjnego użytku ([[Hongkong]], operator [[Hutchison Telecom]]). Sieci budowane na bazie specyfikacji IS-95 są też nazywane często ''sieciami CDMA'' ze względu na wyróżniający je spośród innych sieci [[telefonia komórkowa drugiej generacji|komórkowych drugiej generacji]] sposób dostępu do sieci radiowej.
 
Gdy rozpoczęto prace nad systemami [[3G]], technologia CDMA okazała się jednym z najczęściej wybieranych rozwiązań ze względu na swoją odporność na zakłócenia (zwłaszcza te wąskopasmowe, do których zaliczają się zaniki) i oferowane możliwości. Jest ona wykorzystywana w najpopularniejszych, rywalizujących ze sobą standardach: [[CDMA2000]] i [[Universal Mobile Telecommunications System|UMTS]] (interfejs [[WCDMA]]).
 
Technologię CDMA wykorzystują także operatorzy stacjonarnych do realizacji bezprzewodowej [[Lokalna pętla abonencka|pętli abonenckiej]] (ang. ''Wirelesswireless Locallocal Looploop'') na terenach, gdzie użycie zwykłych łączy byłoby ekonomicznie nieuzasadnione.
 
== Aspekty techniczne ==
Technologia CDMA związana jest ze sposobem transmisji nazywanym [[Systemy szerokopasmowe|rozpraszaniem widma]] (ang. ''Spreadspread Spectrumspectrum''), polegającym na przesyłaniu ciągu danych w paśmie częstotliwości szerszym niż jest to konieczne w danej transmisji ([[pasmo przenoszenia]]).
 
Poniżej przedstawiono dwie najczęściej spotykane techniki wykorzystywane w CDMA: [[FHSS|''frequency hopping'']] i [[DSSS|''direct sequence'']].
* [[FHSS|''frequency hopping'']]
* [[DSSS|''direct sequence'']]
Frequency hopping<ref name="FH">Frequency hopping nie jest technologią charakterystyczną tylko dla CDMA. Jest ona także z powodzeniem wykorzystywana w systemie [[GSM]] lub w [[Bluetooth]]</ref> umożliwia transmisję na zmieniających się [[generator liczb pseudolosowych|pseudolosowo]] częstotliwościach. Dostępne spektrum radiowe podzielone jest na pewne zakresy częstotliwości, które mogą być wykorzystane do przesyłania danych. Nadawca na czas transmisji otrzymuje pseudolosowy ciąg, którego używa zmieniając w krótkich
odcinkach czasu częstotliwość. Technika ta zmniejsza wpływ zakłóceń (interferencji), które mogą w danym momencie koncentrować się na pewnym wąskim paśmie częstotliwości.
 
* ''Frequency hopping''<ref name="FH">Frequency hopping nie jest technologią charakterystyczną tylko dla CDMA. Jest ona także z powodzeniem wykorzystywana w systemie [[GSM]] lub w [[Bluetooth]]</ref> umożliwia transmisję na zmieniających się [[generator liczb pseudolosowych|pseudolosowo]] częstotliwościach. Dostępne spektrum radiowe podzielone jest na pewne zakresy częstotliwości, które mogą być wykorzystane do przesyłania danych. Nadawca na czas transmisji otrzymuje pseudolosowy ciąg, którego używa zmieniając w krótkich odcinkach czasu częstotliwość. Technika ta zmniejsza wpływ zakłóceń (interferencji), które mogą w danym momencie koncentrować się na pewnym wąskim paśmie częstotliwości.
Direct Sequence umożliwia rozproszenie przesyłanego sygnału na całe dostępne spektrum częstotliwości i przypisanie mu pewnych „właściwości” umożliwiających odbiorcy wyodrębnienie związanej z nim transmisji z danych przesyłanych na tych częstotliwościach należących do wielu niezależnych połączeń.
 
* ''Direct Sequence'' umożliwia rozproszenie przesyłanego sygnału na całe dostępne spektrum częstotliwości i przypisanie mu pewnych „właściwości” umożliwiających odbiorcy wyodrębnienie związanej z nim transmisji z danych przesyłanych na tych częstotliwościach należących do wielu niezależnych połączeń.
Do równomiernego rozłożenia przesyłanych danych w widmie rozproszonym używa się tzw. ciągów pseudolosowych (''pseudo-random noise sequence'', PN).
 
Do równomiernego rozłożenia przesyłanych danych w widmie rozproszonym używa się tzw. ciągów pseudolosowych (''pseudo-random noise sequence'', PN). Są to ciągi deterministyczne o charakterystyce ciągu losowego, przyjmujące wartości -1 i 1. Muszą one być generowane z częstotliwością większą niż kodowany ciąg danych przeznaczonych do transmisji. Jeśli częstotliwość będzie N razy większa, ciągi pseudolosowe nałożone na ciąg danych rozszerzą N-krotnie początkowe pasmo transmisji konieczne do przesłania informacji. Pojedyncze elementy ciągów rozpraszających nazywa się chipami, aby rozróżnić je od bitów wysyłanych w kanale transmisyjnym.
 
Dodatkowo stosowane są ciągi [[ortogonalność|ortogonalne]] (czyli [[Korelacja wzajemna|nieskorelowane]] względem siebie) służące do przetwarzania sygnału wyjściowego. Odbiorca znając ciąg rozpraszający może wyodrębnić zaadresowaną do niego transmisję spośród wielu równolegle nadawanych sygnałów. Jednym z powszechnie stosowanych do tego rozwiązań są [[ciągi Walsha]].
Linia 35 ⟶ 31:
* [[cdmaOne]], [[CDMA2000]], [[WCDMA]] – standardy sieci komórkowych wykorzystujących technologię CDMA
* [[FDMA]], [[TDMA]] – inne technologie związane z dostępem do sieci radiowej
* [[GoTa]] - cyfrowy system łączności trankingowej zbudowany w Polsce w oparciu o CDMA, obecnie w sieci Polkomtel
 
== Bibliografia ==