Łukasz Chryzoberges: Różnice pomiędzy wersjami

'''Łukasz Chryzoberges''', [[język grecki|gr.]] Λουκάς Χρυσοβέργης, ''Loukas Chrysobergēs'' – [[patriarcha Konstantynopola]] w latach 1156–1169.

W okresie patriarchatu Chryzobergesa doszło do dwóch poważnych kontrowersji teologicznych. Diakon Soterich Panteugen, patriarcha-elekt [[Antiochia (Turcja)|antiocheński]] stwierdził, że ofiary eucharystycznej nie można składać [[Trójca Święta|Trójcy Świętej]], powodowałoby to bowiem, że jeden Chrystus jednocześnie dokonuje ludzkiej czynności składania ofiary i boskiej przyjmowania jej, co oznaczałoby [[Nestorianizm|nestoriańskie]] rozdzielenie i personalizację Jego dwóch natur. Zwołany przez Chryzobergesa synod w latach 1156–1157 przyjął rozwiązanie wypracowane przez [[Mikołaj z Metony|Mikołaja z Metony]], który wskazał, opierając się w swej odpowiedzi na koncepcjach [[Leoncjusz z Bizancjum|Leoncjusza z Bizancjum]] i [[Maksym Wyznawca|Maksyma Wyznawcy]], że to właśnie [[unia hipostatyczna]] powoduje, że Bóg składa po ludzku akt ofiarny, jednak z natury pozostaje Bogiem, a więc jednocześnie przyjmuje ofiarę{{odn|Meyendorff|1984|s=52}}. Przestrzegał też, by dzieła Chrystusa nie redukować do prawniczego rozumienia ofiary, ujmowanej jako wymiana. Bóg niczego od nas nie potrzebuje, ''Nie idziemy do Niego [by złożyć ofiarę]; to raczej On zstąpił do nas i przyjął naszą naturę, nie jako warunek pogodzenia się, lecz aby spotkać nas otwarcie w ciele''{{odn|Meyendorff|1984|s=53}}.

* {{Cytuj książkę |nazwisko= Meyendorff |imię=John|autor link= John Meyendorff |tytuł= Teologia bizantyjska|wydawca= Instytut Wydawniczy PAX„Pax” |miejsce=Warszawa |rok=1984 |strony= |isbn=83-211-0451-7| odn=tak}}