Palatalizacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
Lekka zmiana zostało dodane także "n" w opisie spółgłosek palatalizowanych czy zmiękczonych, ponieważ "ń" jest to zmiękczone "n" i pochodzi od głoski "n". Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 5:
W wielu językach świata, np. w [[język niemiecki|niemieckim]], dochodzi do zależnej od pozycji palatalizacji spółgłosek. Tak powstaje różnica między /k/ w ''Kuh'' i w ''Kiel''. Przy wymowie /k/ w ''Kiel'' język porusza się w przewidywaniu /i/ w kierunku twardego podniebienia. Jednak w niemieckim z „nieprawidłowego“ użycia każdorazowo różnych dźwięków nie wynika żadna zmiana znaczenia.
Palatalizacją nazywamy też [[proces fonetyczny]], w wyniku którego powstają głoski palatalne. Taki proces zaszedł między innymi w [[język prasłowiański|języku prasłowiańskim]] (stąd historycznie miękkie sz, ż, cz, dż, c, dz, n) i w [[język polski|języku polskim]] (stąd ś, ź, ć, dź, ń).
'''Spółgłoska palatalna''' albo '''miękka''' to [[spółgłoska]], przy wymowie której występuje palatalizacja, na przykład /b’/ w ''biały'', /ś/ w ''ślimak'', /s’/ w ''sinus'', /k’/ w ''kiedy''. Palatalne są wszystkie [[spółgłoska średniojęzykowa|spółgłoski średniojęzykowe]]. Niekiedy inne spółgłoski z palatalizacją określa się jako '''zmiękczone''' lub '''spalatalizowane'''. Tego typu spółgłoski są charakterystyczne dla [[języki słowiańskie|języków słowiańskich]] i [[języki uralskie|uralskich]], występują także w [[język irlandzki|języku irlandzkim]].
| |||