Stefan Inglot: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Gruzin (dyskusja | edycje)
baretki, drobne redakcyjne
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
Linia 19:
 
== Życiorys ==
Pochodził z rodziny chłopskiej zamieszkałej we wsi [[Albigowa]] pod [[Łańcut]]em. Uczył się w gimnazjum w Łańcucie. Przed maturą brał udział w [[Orlęta Lwowskie|obronie Lwowa]] przed Ukraińcami w 1918 i bolszewikami w 1920<ref name="MB">{{cytuj stronę | url = httphttps://www.forumakadforumakademickie.pl/fa-archiwum/archiwum/99/3/artykuly/25-rody.htm| tytuł = Inglotowie| data dostępu = 2012-03-09| autor = Magdalena Bajer| opublikowany = forumakad.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Studia na [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytecie Jana Kazimierza]] we [[Lwów|Lwowie]] odbył pod kierunkiem prof. [[Franciszek Bujak (historyk)|Franciszka Bujaka]], jednego z twórców polskiej szkoły ekonomicznej. W 1926 roku doktoryzował się z filozofii a habilitował w 1932 roku z historii. Na Uniwersytecie Lwowskim podjął pracę najpierw jako docent (1932–1939), a następnie, od 1939 roku, na stanowisku profesora tytularnego historii społecznej i gospodarczej<ref name="UW"/>. Jednocześnie pracował w [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Ossolineum]] i wykładał w [[Akademia Handlu Zagranicznego we Lwowie|Akademii Handlu Zagranicznego]]<ref name="MB"/>. W latach 1924–1945 pracował w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie jako bibliotekarz, następnie kustosz oddziału rękopisów. Czas [[II wojna światowa|wojny]] spędził we Lwowie – był prezesem nielegalnego [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]] i zajmował się tajnym nauczaniem, nadal pracując w Ossolineum. W 1944 został przypadkowo aresztowany<ref name="MB"/>.
 
Po wojnie objął w Krakowie katedrę w Studium Spółdzielczym Wydziału Rolniczego [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], organizując jednocześnie Katedrę Historii Społecznej i Gospodarczej w [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]<ref name="MB"/>. W 1950 roku Stefan Inglot wyjechał na stałe do Wrocławia. W Uniwersytecie Wrocławskim był m.in. prodziekanem (1954) i dziekanem (1954–1958) Wydziału Filozoficzno-Historycznego. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w roku 1956<ref name="UW"/>.