David Bowie (album 1967): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 51:
 
== Styl i tematyka ==
Muzyka na płycie wywodzi się z szeroko rozumianej tradycji angielskiego [[music-hall]]u oraz [[vaudeville]] i stanowiła pierwsze kroki Bowiego aby zaadaptować elementy teatralności i [[Performance|performansu]] do muzyki popowej i rockowej{{odn|Doggett|2011|loc=The Making of Bowie}}. Muzyka z płyty zaliczana jest do gatunku [[Baroquebaroque pop]]{{r|bbc}}. Lirycznie Bowie został określony jako „miniaturzysta tworzący sentymentalne portrety brytyjskiego życia, często sięgający wstecz do zmyślonej i wyidealizowanej przeszłości narodu”{{odn|Doggett|2011|loc=The Making of Bowie}}.
 
Otwierający płytę „Uncle Arthur” to opowieść o mieszkający ze swoją matką 30-latku który pomimo swojego wieku jest nadal dużym dzieckiem i po nieudanym małżeństwie ucieka od żony i wraca do matczynego domu, dominującymi instrumentami w piosence są [[obój]] i [[szałamaja]]{{odn|O'Leary|2015|loc=Gnome Man's Land}}. „Sell Me a Coat” to „urocza piosenka, surowa w brzmieniu jak jej zimowa opowieść z refrenem zainspirowanym przez wiktoriańską rymowankę”{{odn|O'Leary|2015|loc=Gnome Man's Land}}. Utwór był brany pod uwagę jako potencjalny singel z płyty, uważany jest za jeden z najlepszych na albumie – „wycyzelowana aranżacja i wdzięk melodii sprawia, że piosenka wybija się jak kościelna wieża ponad kolekcję groteski z płyty’’{{odn|O'Leary|2015|loc=Gnome Man's Land}}. W utworze dominują dźwięki cello i francuskiego rożka{{odn|O'Leary|2015|loc=Gnome Man's Land}}.