Tambora (lud): Różnice pomiędzy wersjami

Zachowały się skromne świadectwa historyczne (głównie zapisy holenderskiej administracji kolonialnej) na temat ludzi Tambora. Słynęli oni w Indiach Wschodnich ze swego miodu, koni, drewna sappan ([[brezylka sappan]] – ''Caesalpinia sappan'') używanego do produkcji czerwonego barwnika oraz drewna [[drzewo sandałowe|sandałowego]] używanego do wyrobu kadzidełek i leków. Brytyjscy urzędnicy kolonialni, a także badacze brytyjscy i holenderscy odwiedzili wyspę Sumbawa na krótko przed erupcją. Żyło tam około 10 000 ludzi. Relacje mówią o natknięciu się na cywilizację, która mówiła językiem niepodobnym do żadnego innego w [[Indonezja|Indonezji]]. Zapisano 48 słów. Nie są to słowa [[język malajski|malajskie]], podobne do innych dialektów indonezyjskich, ale raczej do słów języka [[język khmerski|khmerskiego]] z [[Kambodża|Kambodży]], a więc ich język był powiązany z grupą językową [[mon-khmer]], rozpowszechnioną obecnie w Azji południowo-wschodniej. Przypuszczano, że lud Tambora pochodził z [[Indochiny|Indochin]].

 

 

Amerykańscy i indonezyjscy naukowcy użyli radaru do penetracji gruntu. W warstwie datowanej na czas wybuchu odkopali zwęglone pozostałości domu z dwoma mieszkańcami. Były one przykryte trzymetrową warstwą [[pumeks]]u i [[popiół wulkaniczny|popiołu]]. Wyniki badań ogłoszono 27 lutego 2006.