Językoznawstwo synchroniczne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Lingwistyka}}
'''Językoznawstwo synchroniczne''' (od gr. ''syn'' 'razem', ''chronos'' 'czas') – działy [[językoznawstwo|językoznawstwa]], których przedmiotem jest badanie [[system językowy|systemu językowego]] w danej chwili, bez względu na historię języka jako całości, jak i na historię poszczególnych jego [[jednostki językowe|elementów]]. Językoznawstwo synchroniczne bada więc wszystkie elementy danego języka (danych języków) współwystępujące w określonym czasie, a także relacje między tymi elementami, abstrahuje natomiast zupełnie od historycznej genezy poszczególnych zjawisk.
 
Czasem mówi się o językoznawstwie synchronicznym jako o badaniu „przekrojów” języka poszczególnych epok (należy sobie wyobrazić język przestrzennie – jako wijącego się przez epoki, nieustannie ewoluującego węża). Każdy taki przekrój to osobny, w pełni autonomiczny system, funkcjonalnie niezależny od pozostałych przekrojów (choć [[pokrewieństwo języków|powiązany z nimi genetycznie]]).