Cztery rodzaje samadhi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
lit.
 
Linia 47:
Również i ta praktyka stosowana jest przez okres dziewięćdziesięciu dni i tak samo wymagana jest izolacja. Medytujący wybiera ozdoby pomieszczenia, w którym praktykuje, oraz przygotowuje konieczne akcesoria do ofiarowań i owoce, kadzidełka i kwiaty. Po kąpieli zmienia szaty na nowe, w których będzie praktykował tę medytację. Jeśli musi opuścić pomieszczenie, w którym praktykuje, medytujący zmienia szatę na starą. W czasie tych dziewięćdziesięciu dni medytujący musi nieustannie okrążać ołtarz buddy [[Amitabha|Amitabhy]]. Ślubuje nigdy nie poddawać się światowym myślom czy pożądaniom, nie opuszczać budynku (poza oczywistymi sprawami jak np. jedzenie), nie siadać i nie odpoczywać.
 
Ze względu na forsowny charakter tej praktyki, sukces zależy od wparciawsparcia nauczyciela, służącego i towarzyszącego medytującego. Nauczyciel musi być doświadczonym medytującym potrafiącym szybko rozpoznać pojawiające się przeszkody przed medytującym. Służący z zewnątrz troszczy się o praktyczne potrzeby w ciągu dnia i nocy, tak "jak matka chroni swoje dziecko". Rola towarzysza w tej medytacji była bardziej złożona, nastawiona na inspirację{{odn|Stevenson|1986|s=59}}.
 
Medytacja jest nastawiona na wizualizację trzydziestu dwóch głównych i osiemdziesięciu mniejszych cech (jakości) buddy Amitabhy. Zhiyi wyróżnił trzy poziomy praktyki "rozważania od Buddzie" (chiń. ''[[nianfo]]''):