Tamar (synowa Judy): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
, |
|||
Linia 3:
== Życiorys ==
Księga Rodzaju podaje, że wkrótce po sprzedaniu do niewoli swojego brata [[Józef (postać biblijna)|Józefa]], [[Juda (postać biblijna)|Juda]] opuścił swoich braci i udał się do miasta [[Adullam]]. Tam ożenił się z córką [[Kanaan|Kananejczyka]], noszącego imię Szua. Miał z nią dwóch synów o imionach [[Er (postać biblijna)|Er]] i [[Onan]]. Gdy synowie dorośli wziął dla Era żonę o imieniu Tamar. Jednak Er zmarł nie zdążywszy spłodzić potomstwa, a jego śmierć, według Biblii była karą za grzechy. Wówczas zgodnie z prawem [[lewirat]]u, Juda rzekł do drugiego syna Onana: "Idź do żony twego brata i dopełnij z nią obowiązku szwagra, a tak sprawisz, że twój brat będzie miał potomstwo". Jednak Onan wiedząc, że potomstwo przez niego spłodzone nie będzie uznane za jego, lecz brata, [[stosunek przerywany|unikał zapłodnienia]] podczas stosunku z Tamar. To postępowanie spowodowało gniew [[Bóg w judaizmie|Boga]] i śmierć Onana.
Po śmierci drugiego syna Juda obiecał Tamar, że obowiązku wynikającego z prawa lewiratu dopełni jego trzeci syn Szela, gdy dorośnie, jednak nie dotrzymał obietnicy. Po śmierci żony, Juda udał się do miasta [[Timna (Tel Batasz)|Timna]], gdzie strzyżono jego owce. Gdy o jego podróży dowiedziała się Tamar, także udała się w tamtym kierunku. Wiedziała, że Juda nie zamierza dotrzymać obietnicy dotyczącej jego syna Szeli, a wynikającej z prawa lewiratu. Postanowiła dojść swego prawa na drodze podstępu. Przebrana nie do poznania usiadła przy bramie wiodącej do miasta [[Enaim]]. Kiedy Juda tamtędy przejeżdżał nie rozpoznał jej, gdyż twarz miała zasłoniętą. Wziął ją za prostytutkę świątynną i zaproponował koźlątko ze swojego stada w zamian za odbycie stosunku seksualnego. Tamar wyraziła zgodę, ale zażądała [[zastaw]]u – jego [[sygnet]]u, laski i sznura (insygnia naczelnika szczepu). Kiedy, jakiś czas później Juda wysłał swojego przyjaciela Chirę, by dostarczył obiecane koźlątko i odebrał zastaw, ten nie mógł już jej znaleźć. Mieszkańcy miasta też nie słyszeli o żadnej [[prostytucja sakralna|nierządnicy sakralnej]].
| |||