Tadeusz Koc: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się jako Tadeusz Koc we wsi [[Grabanów]] niedaleko [[Biała Podlaska|Białej Podlaskiej]]. Latem po [[matura|maturze]] (w [[1934]]) odbył szkolenie na Hanriotach w ramach Przysposobienia Wojskowego Lotniczego w [[Lublinek (osiedle w Łodzi)|Lublinku]] pod Łodzią<ref>{{Cytuj | url=http://www.polishairforce.pl/koc.html | tytuł=Tadeusz Koc<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=polishairforce.pl | data dostępu=2017-11-27}}</ref>, a następnie został przyjęty do lotnictwa gdzie kończy [[Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych|Szkoły Podchorążych Lotnictwa]] w [[Dęblin]]ie.

Do wybuchu wojny służył w różnych garnizonach we wschodniej Polsce w randze podporucznika. W 1939 roku walczył w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] w [[161 Eskadra Myśliwska|161 eskadrze myśliwskiej]] odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w walkach lotniczych – 2 września polskim samolotem [[PZL P.11]] zestrzelił [[Messerschmitt Bf 110|Meserschmitta]]. 17 września 1939 roku, po inwazji radzieckiej na wschodnie tereny Polski, patrolował w rejonie [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowa]] i prawdopodobnie był pilotem, który zestrzelił tego dnia radziecki lekki samolot bombowy [[R-5|R-5Sz]] koło [[Nadwórna|Nadwórnej]] (okoliczności tego zdarzenia nie są jasne)<ref name=r5 group=uwaga>Łukasz Łydżba. ''Lwowiacy kontra R.5''. „Lotnictwo z Szachownicą” nr 4/2013(50), s.24-26. Brak jest oficjalnych dokumentów potwierdzających zestrzelenie tego samolotu przez T. Koca ani relacji z pierwszej ręki, lecz potwierdza to relacja pilota Jana Malinowskiego i wpisy w dokumentach dokonywane przez Tadeusza Koca podczas wojny - mimo, że sam T. Koc we wspomnieniach wydanych w 2005 roku twierdził, że nie strzelał do zaobserwowanego samolotu. </ref>.

Po klęsce przedostał się do [[Francja|Francji]] przez [[Rumunia|Rumunię]], [[Jugosławia|Jugosławię]] oraz [[Grecja|Grecję]]. Po kapitulacji Francji przedostał się do Anglii, gdzie początkowo służył w [[Dywizjon 303|dywizjonie 303]], którego został późniejszym dowódcą. Pierwsze loty bojowe wykonał w 245 dywizjonie RAF i w 317 dywizjonie. Jako dowódca eskadry w 308 dywizjonie został zestrzelony 3 lutego 1943 nad północna Francją, ratował się wyskakując na spadochronie.

[[Kategoria:Polacy odznaczeni DistinguishedKrzyżem FlyingWybitnej CrossSłużby (Wielka Brytania)Lotniczej]]