Zagospodarowanie lasu: Różnice pomiędzy wersjami

Przez pojęcie '''zagospodarowanie lasu''' rozumiemy działalność [[człowiek|człowieka]] zmierzającą do unormowania i usystematyzowania w miejscu oraz czasie [[czynności gospodarcze|czynności gospodarczych]] w [[las|lesie]] w sposób umożliwiający trwałe zaspokajanie potrzeb [[społeczeństwo|społeczeństwa]], w tym głównie w zakresie [[surowiec drzewny|surowców drzewnych]], lecz z uwzględnieniem [[las ochronny|ochronnej roli lasu]].

Oprócz wyżej wymienionych, ogólnych celów jakie postawiono przed [[gospodarka leśna|gospodarką leśną]], dla każdego [[gospodarstwo leśne|gospodarstwa leśnego]] ([[nadleśnictwo|nadleśnictwa]] i [[leśnictwo(nauka)|leśnictwa]]) ustala się osobne, szczegółowe zadania. Zadania te wynikają z możliwości produkcyjnych [[typ siedliskowy lasu|siedlisk leśnych]], albo też ze specyficznych potrzeb w zakresie [[produkty leśne|produktów leśnych]], unikalnego znaczenia lasu dla [[klimat|klimatu]], [[gleba|gleby]], regulacji stosunków [[woda|wodnych]], wpływu na [[zdrowotność drzew i drzewostanów]].

Realizacja tak wytyczonych celów i szczególnych zadań gospodarki leśnej jest możliwa przez zastosowanie zróżnicowanych sposobów zagospodarowania lasu. Każdy sposób zagospodarowania lasu powinien opierać się na założeniach i podstawach [[nauka|naukowych]], sprawdzonych doświadczalnie. Założenia te muszamuszą uwzględniać zarówno czynniki [[przyroda|przyrodnicze]] jak i czynniki [[ekonomia leśna|ekonomiczne]] produkcji leśnej.

Do czynników przyrodniczych zalicza się takie elementy jak: [[siedlisko]], [[wymagania siedliskowe]] i [[granice naturalnego zasięgu drzew]], współżycie i współzależności drzew i różnych [[formacja roślinna|formacji roślinnych]] w [[zespół leśny|zespole leśnym]], [[biocenoza leśna|biocenozę leśną]], wpływ lasu na stan gleby i klimat oraz stosunki wodne.

Do czynników ekonomicznych zaliczamy takie zasady zagospodarowania lasu, które zmierzają do zoptymalizowania produkcji leśnej i lepszego zaspokojenie aktualnych potrzeb odbiorców, a więc dążenie do skrócenia [[wiek rębności|rębności drzew]], wprowadzenia gatunków szybko rosnących, koncentrację [[zrąb|zrębów]] w celu większego zmechanizowania prac związanych z [[wyręb drzew|wyrębem]] i [[wywózka drewna|wywózką drewna]].

Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione aspekty zagospodarowania lasu, najogólniej można by ją zdefiniować jako: '''zespół powiązanych ze sobą metod [[odnowienie lasu|odnawiania lasu]] i dostosowanego do nich rodzaju [[cięcia rębne|cięć]]'''.

* [[metoda zrębowa|metodą zrębową]],

* [[metoda przerębowa|metoda przerębową]],

W miarę praktycznego zastosowania tych metod obnażono ich wady, które w późniejszym okresie czasu usiłowano wyeliminować, tworząc pośrednie sposoby zagospodarowania lasu opracowane przez [[Stanisław Sokołowski|Stanisława Sokołowskiego]] i przyjęto nazwę [[rębnie|rębni]].

W języku potocznym przez rębnię rozumiemy określony sposób lub metodę [[użytkowanie lasu|użytkowania lasu]].