Heinrich von Plauen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnich 6 zmian treści (wprowadzonych przez Kornick) i przywrócono wersję 57339967 autorstwa 176.221.120.166 / ort., niestety "zakonu krzyżackiego" jest właściwe |
m ort. (po wandalizmach?), drobne redakcyjne |
||
Linia 45:
Za zasługi podczas obrony zamku malborskiego kapituła zakonna obrała Heinricha von Plauena wielkim mistrzem w 1410, pomijając innych hierarchów zakonnych, sprawujących ważniejsze funkcje m.in. [[Werner von Tettingen|Wernera von Tettingena]], wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego, który uratował się z rzezi grunwaldzkiej. W 1411 wielki mistrz odniósł sukces dyplomatyczny, podpisując z Polską tzw. [[Pokój toruński (1411)|I pokój toruński]]<ref>''Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae'', wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764, s. 86.</ref> na bardzo korzystnych dla Zakonu warunkach. Jednocześnie, mimo osłabienia po klęsce grunwaldzkiej, rozpoczął aktywne przygotowania do wojny odwetowej z południowym sąsiadem.
Mimo niekwestionowanych zasług wielki mistrz nie cieszył się poważaniem u braci zakonnych. Von Plauen był człowiekiem porywczym i okrutnym, zwolennikiem rządów twardej ręki. Zwalczał aktywnie opozycję miast pruskich i [[Związek Jaszczurczy (XIV wiek)|Związek Jaszczurczy]]. W 1411 wykrył spisek komtura radzyńskiego [[Georg von Wirsberg|Georga von Wirsberga]] i kazał ściąć [[Mikołaj z Ryńska|Mikołaja Ryńskiego]] za jego współpracę z Polakami, co tylko zwiększyło jego niepopularność. W końcu wielki mistrz został obalony w 1413 za sprawą wielkiego marszałka i komtura [[Kaliningrad|Królewca]] [[Michał Küchmeister von Sternberg|Michaela Küchmeistra]], zwolennika dalszych układów z Polską, który został nowym zwierzchnikiem zakonu. Od 1413 do 1414 był komturem Engelsburga ([[Pokrzywno (powiat grudziądzki)|Pokrzywno]]). W 1414 uwięziono go razem z bratem, również Heinrichem, byłym komturem gdańskim, w [[Uszakowo|
W maju 2007 r. odkryto w katedrze w [[Kwidzyn]]ie kryptę ze szczątkami trzech osób. Znaleziono przy nich charakterystyczne zapinki płaszczy i fragmenty szat wykonanych z jedwabiu (bardzo cennego w średniowieczu). Wykonane zostały badania antropologiczne i DNA szczątków, oraz dendrologiczne drewna użytego do wykonania trumien. Badania zakończone w grudniu 2008 potwierdziły, że są to szczątki trzech wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego: [[Werner von Orseln|Wernera von Orseln]], [[Ludolf König von Wattzau|Ludolfa Koeniga von Wattzau]] oraz właśnie Henryka von Plauen<ref>[http://www.rp.pl/artykul/394472-Archeolodzy-i-Krzyzacy-.html ''Archeolodzy i Krzyżacy'', Krzysztof Kowalski, „Rzeczpospolita”, 19.11.2009 r.]</ref>.
| |||