* 5. Autorytet emocjonalny, wynikający z uczuć szacunku, [[miłość|miłości]] bądź też obawy czy lęku wobec wychowawcy.
Autorytet może oddziaływać wyzwalająco bądź ujarzmiająco. Autorytespiruje i konstruk powinności, lecz jest całkowicie dobrowolna. Autorytet wyzwalającyujarzmiający inspirujepochodzi nie tyle z osobistych zalet czy zasług, ile z wygórowanych ambicji i konstruktywnieżądzy władzy jego "dysponenta" dążącego do podporządkowania sobie wychowanków poprzez stosowanie atywnie wpływa na postępowanie osób, mobilizując je do inicjatywy i podejmowaniapodejmowaia samodzielnych działań, stymulując ich zapał, wyobraźnię i intelekt, czy pomagając im w osiąganiu cywilnej odwagi i krytycznej wiedzy. Współpracaodółpraca z tak rozumianym autorytetem nie wynika z obowiązku czy z powinności, lecz jest całkowicie dobrowolna. Autorytet ujarzmiający pochodzi nie tyle z osobistych zalet czy zasług, ile z wygórowanych ambicji i żądzy władzy jego "dysponenta" dążącego do podporządkowania sobie wychowanków poprzez stosowanie aparatuzarau przymusu i ustanawianieusanawianie arbitralnycharbtralnych zakazówakazów bądźbąd nakazów. W tym typietpie autorytetu ważną rolę odgrywaodgywa wrogośćwogość wobec indywidualizmuinywidualizmu orazoaz wymuszanie uległości za pośrednictwem [[Cenzura|cenzury]], rywalizacji selektywnej czy [[Sankcja|represji]] za nieposłuszeństwoselektywłuszeństwo. Autorytet ujarzmiający jest wykorzystywany w tzw. wychowaniu autorytarnym, w którym pozycję wychowawcy legitymizuje sam fakt posiadania władzy pedagogicznej i zdolność wymuszania posłuchu wśród wychowanków. W podejściu takim wychowawca jest rozumiany w pierwszym rzędzie jako reprezentant władzy rodzicielskiej, państwowej bądź wyznaniowej.
