Harfa szklana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ort. |
|||
Linia 1:
{{inne znaczenia|instrumentu muzycznego zbudowanego z kieliszków|[[harfa (ujednoznacznienie)|harfa]]}}
[[Plik:Szklana-Harfa.JPG|thumb|Szklana Harfa [[Glass Duo]] (2009)]]
'''Harfa szklana''', '''anielskie organy''' lub '''verrilion''' – [[instrument muzyczny]] zbudowany z [[kieliszek|kieliszków]], w którym dźwięk powstaje poprzez pocieranie zwilżonym opuszkiem
Można również uderzać kielich lub np. pocierać go [[Smyczek (muzyka)|smyczkiem]].
Twórcą nazwy i pierwszym [[wirtuoz]]em tego instrumentu był Irlandczyk [[Richard Pockridge]]. Rozsławił [[szklana muzyka|szklaną muzykę]] najpierw w [[Dublin]]ie, a potem w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Do jej popularyzacji przyczynił się również [[Christoph Willibald Gluck|Ch.W. Gluck]], który koncertował z powodzeniem na swym verrilionie zbudowanym z kieliszków.
W XVIII wieku anielskie organy stały się bardzo popularne i – dzięki koncertom granym przez prawdziwych wirtuozów – cieszyły się dużym prestiżem. W następnym stuleciu ich znaczenie gwałtownie zmalało. Na sceny wkroczyły instrumenty głośniejsze i bardziej wirtuozowskie, jeśli chodzi o możliwości
W XX wieku reaktywował je i spopularyzował [[Bruno Hoffmann]]. To on nadał instrumentowi zbudowanemu z kieliszków nową nazwę – harfa szklana. Nazwa instrumentu jego konstrukcji nawiązuje do [[harfa Eola|harfy Eola]], a skojarzenie Hoffmanna odwołuje się do jakości i charakteru brzmienia, a nie do konstrukcji, która w niczym nie przypomina przecież strunowej [[harfa|harfy]].
Wykonawców podtrzymujących tradycje wskrzeszone przez Hoffmanna jest dziś na świecie bardzo niewielu. W Polsce kultywuje je zespół [[Glass Duo]].
| |||