Bazylika kolegiacka św. Jerzego w Kętrzynie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 73:
Do [[II wojna światowa|II wojny światowej]] nazywany „kościołem niemieckim” (w odróżnieniu od stojącego obok [[Kościół ewangelicki św. Jana w Kętrzynie|„kościoła polskiego”]]). Po wysiedleniu Niemców w 1945 r. kościół był używany przez kętrzyńską parafię ewangelicką. Już rok później, w 1946, budynek został zarekwirowany przez władze komunistyczne i natychmiast przekazany Kościołowi rzymskokatolickiemu.
 
Jako świątynia rzymskokatolicka kościół św. Jerzego ma 22 lipca 1999 tytuł [[bazylika mniejsza|bazyliki mniejszej]] oraz pełni także od 7 czerwca 1992 funkcję [[kolegiata|kolegiaty]]. W kościele dawna [[kaplica]] św. Jakuba po reformacji pełniła funkcję [[baptysterium]], które po 1946 roku ukształtowano architektonicznie na wzór [[Ostra Brama w Wilnie|Ostrej Bramy w Wilnie]]. Z tego miejsca zawsze na początku lipca odbywają się piesze pielgrzymki do [[Wilno|Wilna]].
[[Plik:St. Georgskirche und Gymnasium (Rastenburg).JPG|mały|lewo|Widok bazyliki z XIX w.]]
W obrębie zachowanych murów obronnych , przylegających do kościoła św. Jerzego znajduje dobudowana już w średniowieczu dawna plebania (XIV/XV–XVI w.), a później pastorówka (XVI w. – 1817 r.), zamieniona w XIX w. na gimnazjum (lata 1817–1907), do 1945 roku funkcjonująca jako tzw. ''Wdowi Dom'' (ul. Zamkowa 4) – czyli miejsce zamieszkania dla żon zmarłych księży. W 2011 roku przy zewnętrznych murach dawnej pastorówki przeprowadzone zostały sondażowe archeologiczne badania wykopaliskowe, którymi kierował Archeolog Mariusz Biel. W ich wyniku zadokumentowano obecny stan techniczny murów fundamentowych i zarejestrowano nawarstwienia kulturowe wraz z zabytkami. Pozyskany materiał umożliwił wyróżnienie aż 5 faz chronologicznych na wzgórzu kościelnym, w tym najstarszą fazę osadniczą z XIV–XV w.<ref>Biel Mariusz, Kętrzyn - ul. Zamkowa 4, Kraków 2013.</ref>.