Hrabstwo Fryzji Wschodniej: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
Nowa strona: {{Państwo infobox |nazwa_oryginalna = Greefskip Eastfryslân |nazwa_polska = Hrabstwo Fryzji Wschodniej |p1 = |p1_...
(Brak różnic)

Wersja z 16:30, 15 gru 2019

Hrabstwo Fryzji Wschodniej (fryz. Greefskip Eastfryslân, niderl. Graafschap Oost-Friesland) – historyczny kraj Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejący w latach 1464–1744 we Fryzji Wschodniej w Europie Zachodniej, w obecnym północno-zachodnim zakątku Niemiec.

Hrabstwo Fryzji Wschodniej
Greefskip Eastfryslân
1464–1744
Herb Fryzji Wschodniej
Herb
Stolica

Emden

Typ państwa

monarchia

Pierwszy władca

Ulryk I

Ostatni władca

Karol Edzard

Zależne od

Święte Cesarstwo Rzymskie

Przyjęcie tytułu hrabiego

przez Ulryka I
1464

Włączenie

do Królestwa Prus
1744

Religia dominująca

początkowo katolicyzm,
następnie kalwinizm i luteranizm

Mapa Fryzji Wschodniej

Historia

W średniowieczu Fryzowie cieszyli się szeroką autonomią, i zwierzchnictwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego pozostawało nominalne, jednakże zarazem nie posiadali silnej scentralizowanej organizacji państwowej, aż do XV wieku, kiedy udało się objąć władzę rodowi Cirksena[1]. W 1464 Ulryk I został pierwszym hrabią Fryzji Wschodniej, tym samym założycielem hrabstwa[1].

 
Mapa Fryzji Wschodniej z ok. 1600 roku

Nawiązując do dawnych tradycji, Hrabstwo Fryzji Wschodniej posiadało wyjątkowy wówczas ustrój, w którym władza hrabiów i książąt była ograniczona przez stany, w których reprezentowani byli także wolni chłopi[2].

W XVI wieku do Fryzji Wschodniej dotarła reformacja. W 1542 regentka Anna Oldenburska mianowała polskiego działacza reformacyjnego Jana Łaskiego proboszczem w stołecznym Emden, który w 1544 przyjął także urząd superintendenta[3]. Łaski zorganizował struktury kościoła kalwińskiego we Fryzji Wschodniej, pełniąc stanowisko do 1548[4]. Ostatecznie kalwinizm zdominował jedynie zachodnią część hrabstwa, we wschodniej przeważył luteranizm[1]. W drugiej połowie XVI wieku w hrabstwie osiedliło się wielu kalwinistycznych uchodźców religijnych z Niderlandów[1]. W 1654 hrabia Enno Ludwik przyjął tytuł księcia. Po bezdzietnej śmierci księcia Karola Edzarda i wygaśnięciu rodu Cirksena w 1744 Fryzję Wschodnią zajęły Prusy[1].

Przypisy

  1. a b c d e [1]
  2. [2]
  3. Cyprian Walewski, Jan Łaski, reformator Kościoła: wiadomość historyczno-bibliograficzna, Warszawa, w drukarni Józefa Bergera, 1872, s. 5-6
  4. Ibid., s. 6