Hala widowiskowo-sportowa Arena: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodano szablon nawigacyjny
MOs810 (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 43:
Decyzję o budowie hali widowiskowo-sportowej Prezydium Rady Narodowej m. Poznania podjęło w 1969 roku. Pierwotnie planowano zbudować większy obiekt (na kilkanaście tysięcy osób) i umieścić go na terenach [[Fort Winiary|Cytadeli]]<ref>Mateusz Szymandera, ''Arena możliwości sportowych miasta'', w: ''[[Głos Wielkopolski]]'', 1.9.2014, s. 4</ref>. Formę bryły ostatecznie przesądziły przesłanki ekonomiczne, z których wynikało, że optymalną figurą geometryczną jest koło, a stereometryczną — bryła stanowiąca czaszę lub wycinek kuli. Halę budowano przez 23 miesiące: od lipca 1972 do 28 czerwca 1974 według projektu [[Jerzy Turzeniecki|Jerzego Turzenieckiego]].
 
Zasadniczy element funkcjonalny budynku stanowi arena o powierzchni 1625 m² i średnicy 44,5 m okolona pasem komunikacyjnym (3 m) i widownią. Widownia była planowana na 4088 miejsc: 3920 miejsc stałych, 99 miejsc w loży prasowej i 69 miejsc w loży honorowej. Możliwe było dostawienie 2600 miejsc na płycie areny. Obciążenia poszczególnych elementów liczono na komputerze Mińsk 22 w poznańskim [[ZETO|Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej]]. Obiekt wyposażono także w specjalne urządzenia: ruchomą kabinę jezdną centralnej rampy świetlnej, umożliwiając jej obsługę oraz składany ekran umieszczony w zapadni (24 m na 15 m). Obydwa rozwiązania były niekonwencjonalne i zostały zgłoszone do Urzędu Patentowego. W pobliżu hali (ul. Reymonta) zaprojektowano parkingi: jeden bezpośrednio przy hali na 175 samochodów osobowych, drugi przy południowo-zachodnim narożniku terenu (przy pływalni) na 225 samochodów osobowych i 16 autokarów. Wraz z halą zbudowano budynki pomocnicze: wentylatornię i kotłownię<ref>Historia obiektu według Kroniki Miasta Poznania nr 2/1976</ref>.
 
W końcu 2019 [[Międzynarodowe Targi Poznańskie]] przedstawiły projekt renowacji hali, który ma zostać zrealizowany do 2021. Hala ma być przebudowana i zmieścić 9.000 osób na koncertach i 6.000 osób na imprezach sportowych. Wnętrze ma zostać obniżone o jedną kondygnację, a trybuny, zamiast obecnych łukowych, mają być równoległe do boiska i wielopoziomowe. Planowana jest budowa lóż [[VIP]]owskich. Plac olimpijski przed halą ma zostać całkowicie przebudowany, a pod nim (od ul. Wyspiańskiego) ma powstać parking podziemny na siedemset samochodów<ref>Jan Gładysiak, ''Nowe życie dla hali Arena'', w: ''POZnan. Informator Samorządowy Metropolii Poznań'', grudzień 2019, s. 3, ISSN 2080-315X</ref>.
Obciążenia poszczególnych elementów liczono na komputerze Mińsk 22 w poznańskim [[ZETO|Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej]].
 
Obiekt wyposażono także w specjalne urządzenia: ruchomą kabinę jezdną centralnej rampy świetlnej, umożliwiając jej obsługę oraz składany ekran umieszczony w zapadni (24 m na 15 m). Obydwa rozwiązania były niekonwencjonalne i zostały zgłoszone do Urzędu Patentowego.
 
W pobliżu hali (ul. Reymonta) zaprojektowano parkingi: jeden bezpośrednio przy hali na 175 samochodów osobowych, drugi przy południowo-zachodnim narożniku terenu (przy pływalni) na 225 samochodów osobowych i 16 autokarów. Wraz z halą zbudowano budynki pomocnicze: wentylatornię i kotłownię<ref>Historia obiektu według Kroniki Miasta Poznania nr 2/1976</ref>.
 
== Dane techniczne ==