Marian Rejewski: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1949–1958 Rejewski był inwigilowany przez [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urząd Bezpieczeństwa Publicznego]] i [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|SłużbaSłużbę Bezpieczeństwa]], ale ponieważ był on człowiekiem spokojnym i ostrożnym, a także bardzo dyskretnym, poza faktem jego pracy w Biurze Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego nie było wiadomo prawie nic na temat jego wojennych losów i pracy nad Enigmą. Krótko po przejściu na emeryturę Rejewski napisał wspomnienia, w których ujawnił swój udział w złamaniu najtajniejszego niemieckiego szyfru i których rękopis zdeponował w ówczesnym [[Wojskowy Instytut Historyczny|Wojskowym Instytucie Historycznym]]. W 1969 M. Rejewski wraz z rodziną przeprowadził się do Warszawy<ref>Władysław Kozaczuk – ''Enigma: How the Poles Broke the Nazi Code'' str. 226. Nowy Jork 2004 wyd. Hyppocrene Books {{ISBN|0-7818-0941-X}}</ref>. W 1973 ujawniono po raz pierwszy informację o udziale Polaków w rozszyfrowaniu Enigmy. Od tego momentu Marian Rejewski zaczął oficjalnie pisać artykuły o Enigmie dla potrzeb różnych publikacji oraz programów telewizyjnych. Od powrotu do kraju Rejewski prowadził korespondencję z ówcześnie już generałem [[Gustave Bertrand|Gustavem Bertrandem]] autorem pierwszej książki o Enigmie i na jego prośbę zaczął tłumaczyć tę książkę na język polski. Kilka lat przed śmiercią Marian Rejewski złamał szyfr tajnej korespondencji między [[Józef Piłsudski|Józefem Piłsudskim]] a jego towarzyszami partyjnymi z [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] prowadzonej w 1904 roku. 12 sierpnia 1978 został odznaczony przez Przewodniczącego Rady Państwa Krzyżem Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>Władysław Kozaczuk – ''Enigma: How the Poles Broke the Nazi Code'' str. 225. Nowy Jork 2004 wyd. Hyppocrene Books {{ISBN|0-7818-0941-X}}</ref>. Chorujący na [[Choroba niedokrwienna serca|chorobę wieńcową]] porucznik w st. spocz. M. Rejewski zmarł na [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]] 13 lutego 1980 roku w swoim domu w Warszawie w wieku 74 lat. Został pochowany z wojskowymi honorami na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]] w kwaterze B 39.