Rewolucja francuska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wybuch wojny: panika i spisek |
|||
Linia 141:
[[Plik:Marseillaisenoframe.jpg|thumb|[[Claude Joseph Rouget de Lisle|Joseph Rouget de Lisle]] po raz pierwszy wykonuje ''Marsyliankę'']]
W nocy z 24 na 25 kwietnia [[Claude Joseph Rouget de Lisle]] skomponował ''Pieśń wymarszu [[Armia Renu (francuska)|Armii Renu]]'', znaną później jako ''[[Hymn Francji|Marsylianka]]''. Ku zaskoczeniu większości deputowanych wojska francuskie nie odnosiły sukcesów, a ofensywa marszałka Dumourieza na austriackie Niderlandy zakończyła się
Widząc słabość armii francuskiej, 6 lipca [[Królestwo Prus|Prusy]] wypowiedziały wojnę Francji, przyłączając się do Austriaków i [[Królestwo Sardynii|Sardyńczyków]], którzy w maju wypowiedzieli wojnę Francuzom. Uważana od czasów Fryderyka II za najlepszą w Europie armia pruska, pod dowództwem [[Karol Wilhelm (książę Brunszwiku)|księcia Karola Wilhelma Brunszwickiego]], wkroczyła na tereny francuskiej [[Szampania|Szampanii]]. Armia francuska w starciach z nią zaczęła ponosić klęski. Wobec tego Legislatywa 11 maja wydała do narodu powszechną odezwę: ''Ojczyzna w niebezpieczeństwie''. W odpowiedzi na ten apel zgłosiło się wielu Francuzów. 25 lipca książę Brunszwicki wydał odezwę, w której wzywał Francuzów do ''ukorzenia się przed królem''. Rewolucjonistów straszono egzekucjami, więzieniem i zburzeniem Paryża. Liczba ochotników potroiła się. Niepowodzenia na froncie ugruntowały większość Francuzów w przekonaniu, iż konieczne jest, by rewolucja trwała dalej.
| |||