Klimient Woroszyłow: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m MalarzBOT: WPCHECK#64: poprawiam link tożsamy z tekstem linka |
||
Linia 8:
|opis grafiki =
|stopień grafika = Ussr-army-1943-marshal soviet union-horizontal.PNG
|stopień = [[
|data urodzenia = {{Data|1881-02-04}}
|miejsce urodzenia = [[Lisiczańsk|Wierchnieje]], [[gubernia jekaterynosławska]] [[Imperium Rosyjskie]]
Linia 56:
[[Plik:Rozkaz naczelnego komisarza obrony zsrr nr 172.jpg|thumb|Instruktaż piechoty autorstwa Klimienta Woroszyłowa]]
'''Klimient Jefriemowicz Woroszyłow''' ([[
== Życiorys ==
=== Dzieciństwo i młodość ===
Urodził się w rodzinie [[Chłopi|chłopskiej]] o rosyjskich korzeniach. Ojciec pracował jako dróżnik<ref>William J. Spahr, ''Generałowie Stalina'', Warszawa 2001, s. 29</ref>. Sam Woroszyłow uważał się za Ukraińca, na co wskazywało używanie przez niego poprzedniej wersji swojego nazwiska ''Woroszyło''<ref>Pyotr Grigorenko. ''„В ПОДПОЛЬЕ МОЖНО ВСТРЕТИТЬ ТОЛЬКО КРЫС...” (In the underground one may find only rats...)''. Institute „Open society” – Cooperation and Association Fund „Liberty Road”. 1981 ([http://www.memo.ru/HISTORY/DISS/books/grightml/index.htm Cover of the book])</ref>. Mając zaledwie 7 lat rozpoczął pracę w kopalni pirytu, a następnie wraz z ojcem pasł bydło. Od 1896 pracował w fabryce. Od 1903 w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji ([[Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji|SDPRR]]), w 1904 został członkiem komitetu [[
Po [[
=== Wojna domowa w Rosji ===
Linia 69:
W maju 1919 r. Woroszyłow był jednym z dowódców sił czerwonych tłumiących [[Powstanie Hryhorjewa|bunt Hryhorjewa]] i powstania chłopskiego na Ukrainie południowej i centralnej<ref>A. Adams, ''Bolsheviks in the Ukraine. The Second Campaign, 1918–1919'', Yale University Press, New Haven & London 1963, s. 311.</ref>.
W listopadzie 1919 współorganizował [[1 Armia Konna|1 Armię Konną]] wraz z [[Siemion Budionny|Siemionem Budionnym]] i jako jej [[politruk]], został członkiem jej Rady Wojskowo-Rewolucyjnej (''Rewwojensowieta''). W 1921 brał znaczący udział w likwidacji [[
=== Działalność polityczna i służba w RKKA ===
Linia 80:
=== II wojna światowa ===
Po niepowodzeniu w [[Wojna zimowa|wojnie radziecko-fińskiej]] Woroszyłow został odwołany ze stanowiska ludowego komisarza obrony. W maju 1940 został powołany na stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (rząd ZSRR) i jednocześnie przewodniczącego Komitetu Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych.
Po napaści Niemiec na ZSRR w latach 1941–1945 był członkiem Państwowego Komitetu Obrony. W 1941 został dowódcą Kierunku Północno-Zachodniego (do września 1941). Będąc pełnomocnikiem Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa, organizował obronę [[Petersburg|Leningradu]] oraz dowodził wojskami Frontu Leningradzkiego (wrzesień 1941) i Wołchowskiego oraz Samodzielnej Armii Nadmorskiej. We wrześniu 1942 został wyznaczony głównym dowódcą ruchu partyzanckiego (do maja 1943). Podczas wojny zajmował również inne stanowiska. Uczestniczył w [[
=== Okres powojenny ===
Linia 124:
* [[Ługańsk]], miasto we wschodniej Ukrainie zostało nazwane na jego cześć Woroszyłowgrad. Stoi tam do dzisiaj pomnik Woroszyłowa, na koniu i z szablą.
* Od inicjałów Woroszyłowa nazwano serię czołgów ciężkich [[KW (czołg)|KW]] (nazywanych także potocznie „Klimami”)
* W 1985 w filmie ''[[
== Przypisy ==
|