Pancernik obrony wybrzeża: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
- |
||
Linia 6:
Klasa pancerników przybrzeżnych powstała w [[lata 70. XIX wieku|latach 70. XIX wieku]]. Wykształciła się z jednej strony z [[monitor (okręt)|monitorów]] a z drugiej z [[kanonierka|kanonierek pancernych]]. Były to silne okręty o małym zanurzeniu, służące do ochrony własnych wybrzeży przed okrętami wroga. Były one tańsze od konwencjonalnych pełnomorskich [[pancernik]]ów, ale o znacznie mniejszej sile. Z drugiej strony, ich nieco mniejsze od pancerników zanurzenie umożliwiało im operowanie w [[szkier]]ach i [[fiord]]ach – dlatego klasa ta była szczególnie popularna w marynarkach [[Skandynawia|krajów skandynawskich]]. Głównie budowano je pod koniec XIX wieku oraz w pierwszej dekadzie XX wieku. Najwięcej jednostek tej klasy – 15 – posiadała [[Szwecja]]. Po kilka jednostek miały: [[Dania]], [[Norwegia]] (4), [[Finlandia]] (2), a ponadto: [[Holandia]] (z przeznaczeniem do obrony swoich kolonii w [[Indonezja|Indonezji]]), [[Niemcy]] (8 typu ''Siegfried'') i [[Rosja]] (3 typu ''Admirał Sieniawin'', użyte w [[bitwa pod Cuszimą|bitwie pod Cuszimą]], daleko od zakładanego obszaru operacyjnego).
Układ konstrukcyjny pancerników przybrzeżnych był podobny do pancerników generacji [[przeddrednot]]ów, lecz były one mniejsze i słabsze. [[Wyporność]] pancerników przybrzeżnych wynosiła od 3000 do 5000 ton, jedynie kilka jednostek było większych – do 7000 ton. Uzbrojenie stanowiły z reguły 2, a w późniejszych konstrukcjach 4, [[działo|działa]] [[kaliber broni|kalibru]] od 203 do 280 mm, umieszczone w jednej lub dwóch [[wieża artyleryjska|wieżach]], na dziobie i rufie oraz kilka dział mniejszych kalibrów, w tym 120-150 mm. Okręty tej klasy były opancerzone
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] pancerniki przybrzeżne straciły na znaczeniu, zyskując wrogów takich jak okręty torpedowe a następnie lotnictwo. Po wojnie generalnie zaprzestano budowy okrętów tej klasy
Oprócz omówionych wyżej specjalnie budowanych pancerników przybrzeżnych, wiele państw (np. [[Japonia]]) do takiej roli przeznaczało stare okręty innych klas (głównie pancerniki – [[przeddrednot]]y i [[krążownik pancerny|krążowniki pancerne]]). Okręty te różniły się charakterystykami od specjalnie budowanych pancerników przybrzeżnych, będąc z reguły większe i silniejsze.
Duża część pancerników obrony wybrzeża była jeszcze w służbie na początku [[II wojna światowa|II wojny światowej]], aczkolwiek większość ich pochodziła z przełomu wieków. Działania wojenne II wojny wykazały niewielką przydatność okrętów tego typu, a zwłaszcza ich wrażliwość na wybuchy podwodne
== Przykładowe charakterystyki ==
| |||